Nie daj się zjeść grzybom candida - dieta dzieci i dorosłych w leczeniu grzybicy

Lamblie Owsiki Tasiemiec Glista Przywry Tęgoryjec Epilepsja

Autyzm Zespół Aspergera Włosogłówka Borelioza

Nie daj się zjeść grzybom candida

- dieta dzieci i dorosłych w leczeniu grzybicy

Dieta niskowęglowodanowa

W leczeniu grzybicy konieczna jest właściwa dieta. Bez zastosowania odpowiedniego żywienia, każde leczenie będzie nieskuteczne, nawroty choroby będą następować nieuchronnie. Należy zacząć od zastosowania diety niskowęglowodanowej z całkowitą eliminacją cukru i wyrobów cukierniczych oraz słodkich soków i napojów. Wprowadzenie tego typu diety jest bardzo trudne ze względu na to, że cukier jest czynnikiem uzależniającym i w swoim wpływie na psychikę przypomina narkotyk. Jedzenie cukru i słodyczy w okresie leczenia prowadzi do nawrotu choroby, z czym wielokrotnie spotykałam się obserwując swoich pacjentów. Do uaktywnienia rozwoju drożdżaka może też przyczynić się jedzenie zbyt dużej ilości węglowodanów skrobiowych (nie chodzi tu o ich zwykłą porcję). Leczenie w takim przypadku należy rozpocząć od początku.

Postępowanie lecznicze

Leczenie powinno polegać na:

Zmianie sposobu odżywiania i nawyków żywieniowych - dieta w kuracji oczyszczającej.
Innym sposobie łączenia składników pokarmowych (opcjonalnie).
Eliminacji z diety cukru krystalicznego i wszelkich wyrobów cukierniczych (gotowe wyroby zawierają ponadto szkodliwe tłuszcze roślinne utwardzane chemicznie).
Zastosowaniu diety z eliminacją spożywania produktów wysoko przetworzonych.
Wzmacnianiu systemu odporności organizmu poprzez podawaniu preparatów o działaniu probiotycznym, witamin, chelatów mineralnych, związków roślinnych.
Zmianie trybu życia.
Wsparciu rodziny, pomocy psychologicznej - o ile zajdzie taka potrzeba.

Nie daj się zjeść grzybom candida - zastosuj Paraprotex>>

Dieta dorosłych w leczeniu grzybicy

Zrozumienie zasad stosowania diety w leczeniu grzybicy, sprawia chorym najwięcej kłopotów. Odżywianie w początkowym okresie w leczeniu grzybicy jest dla wielu osób - zwłaszcza tych nieprzywiązujących do tej pory zbytniej wagi do tzw. zdrowego żywienia i zdrowego stylu życia - pasmem udręk, wyrzeczeń i ograniczeń. Dieta w leczeniu grzybicy polega na stosowaniu żywienia opartego na bazie naturalnych produktów spożywczych, z całkowitą eliminacją cukru i wszelkich z niego wyrobów, mleka i przetworów mlecznych.

Nie istnieje jedna uniwersalna dieta dla wszystkich ludzi leczących się z powodu infekcji grzybiczej. Zakres jej stosowania powinno się zawsze dobierać indywidualnie, ze względu na różną masę ciała, grupę krwi, stopień nasilenia objawów chorobowych, liczne odmienności w trawieniu poszczególnych składników pokarmowych. Są chorzy, którzy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi, mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn itd. Nie należy jeść pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię. Dieta w kuracji oczyszczającej.

Biorąc pod uwagę fakt, że około 80 - 85% ludzi na terenie naszego kraju ma wolną przemianę materii, występuje u nich zmniejszone wydzielanie soków żołądkowych i związany z tym problem trawienia białek i tłuszczów. Resztki niestrawionego białka zalegają w jelitach i podlegając procesowi fermentacji, powodują objawy dyspeptyczne – gazy, wzdęcia, nudności, przelewanie w jelitach. O ile nałoży się na to fermentacja cukru do dwutlenku węgla spowodowna przez drożdżaka Candida, to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego są czymś bardzo charakterystycznym dla tej choroby. Dlatego szczególną uwagę zwracam na to, aby w okresie leczenia grzybicy przewodu pokarmowego i związanymi z tym zaburzeniami, białka łączyć zawsze z surówkami i gotowanymi jarzynami, które ułatwiają ich trawienie i przyspieszają wydalanie z organizmu. Można spożywać niewielkie ilości maślanki, kefiry, jogurty, ale pod warunkiem, że są produktami naturalnymi "ze wsi". Zawierają cenne bakterie dobroczynne dla naszego zdrowia, jakimi są pałeczki kwasu mlekowego Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium bifidus wspomagające proces trawienia. Są to jednak bakterie, które nie zasiedlają na stałe jelita grubego. Do celów leczniczych przygotowuje się specjalne szczepy bakterii odporne na działanie kwasu solnego i sole kwasów żółciowych, nazywane bakteriami probiotycznymi.
Proponuję wyłączyć z diety mleko i jego przetwory kupowane w sklepie, gdyż są one produktami wysoko przetworzonymi, poddaymi procesowi homogenizacji oraz głębokiej pasteryzacji, które zmieniają strukturę białka.

Zasada rozdzielności składników pokarmowych polega na innym ich łączeniu z sobą podczas komponowania posiłku. Powinni ją stosować ludzie chorujących na grzybicę, w następujących wypadkach:

w ogólnych kłopotach z trawieniem z objawami niestrawności,
w stanach zapalnych przewodu pokarmowego – refluksie dwunastniczo-żołądkowym (żółciowym), refluksie żołądkowo-przełykowym, zapaleniu błony śluzowej - żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i grubego,
w przypadku silnych gazów i wzdęć,
w problemach z nadwagą lub otyłością.

Nie muszą stosować tej zasady osoby chorujące na grzybicę, u których te problemy nie występują. Łączą więc z sobą wszystkie składniki pokarmowe w jednym posiłku – białka, węglowodany i tłuszcze.

Zasada rozdzielności składników pokarmowych:

Nie należy łączyć białka (mięso, ryby, jaja, rośliny strączkowe) z węglowodanami wysokoglikemicznymi (produktami skrobiowymi). Można je łączyć z warzywami surowymi (surówkami) i gotowanymi.
Węglowodany wysokoglikemiczne można łączyć z surowymi jarzynami lub gotowanymi.
Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o tym, że przedłużają ich okres trawienia.
Nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i po posiłku - wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych, co upośledza trawienie, i może powodować bóle żołądka oraz zgagą.

Zasady komponowania diety
Prawidłowe komponowanie produktów spożywczych oszczędza energię zużywaną do ich trawienia. W wyborze składników pokarmowych należy kierować się indeksem glikemicznym (IG) produktów spożywczych oraz odczynem kwasowości (pH), jaki wytwarzają w organizmie po ich zjedzeniu strawieniu. W rozróżnieniu tego co jest kwaso-, a co zasadotwórcze, jest wiele nieporozumień. Produkty o smaku kwaśnym, np. cytryny i kwaśne grejpfruty i większość warzyw, są zasadotwórcze. Po ich strawieniu i przyswojeniu, wytwarzają we wnętrzu organizmu środowisko zasadowe. Kwasotwórcze są natomiast wszystkie mięsa, i ryby oraz produkty mączne i jaja. Zaskakujące jest to, że mleko jest zasadotwórcze, a jego przetwory są wyraźnie kwasotwórcze.

Uwzględnianie w codziennym jadłospisie wielu różnorodnych produktów roślinnych i zwierzęcych jest ważne dlatego, gdyż taki sposób odżywiania umożliwia zachowanie prawidłowej równowagi kwasowo - zasadowej organizmu. Jedne produkty żywnościowe są bowiem kwasotwórcze, a inne zasadotwórcze. Jeśli jemy tylko te pierwsze, a nie jadamy warzyw, które w większości są zasadotwórcze, doprowadzamy do zakwaszania organizmu. Równowaga kwasowo - zasadowa będzie w organizmie zachowana, jeśli np. chleb zjemy z rzodkiewką, szczypiorkiem, pomidorem, natką z pietruszki czy liśćmi sałaty, a mięso obowiązkowo z warzywami - gotowanymi i surowymi.

Candida, w miejscu swojego rozmnażania się preferuje środowisko zasadowe, ale tworzy w organizmie chorego człowieka niekorzystne dla niego środowisko kwaśne. Jedzenie jarzyn, z uwagi na ich naturalną kwasowość, zapobiega miejscowemu rozmnażaniu się drożdżaka. Owoce natomiast zawierają cukier fruktozę i ich spożywanie może przyczynić się do odżywienia drożdżaka i doprowadzić do jego przyśpieszonego rozwoju oraz ekspansji na organizm po przekształceniu się go w grzyba Candida. Należy więc ograniczyć ich spożywać w wstępnym okresie leczenia, zwłaszcza wykluczyć te najsłodsze, jak banany, winogrona. Cytryna i czerwony grejpfrut, tworzą w organizmie środowisko wysokozasadowe. Jeśli służą Ci te owoce (masz zdrowy układ trawienny), nie podrażniają śluzówki żołądka, jelit, możesz je spożywać. Jeśli grzybica jest mocno zaawansowana, należy rozważyć znaczne ograniczenie jedzenia owoców.

Zasada ogólna:

Powinna być przewaga warzyw w diecie.

Kierując się tymi informacjami sporządźmy wspólną listą produktów żywnościowych o niskim IG oraz o kwasowości zasadowej, które po zjedzeniu wytwarzają w organizmie. Będą ona najlepsze w stosowaniu diety o niskiej zawartości węglowodanów w leczeniu grzybicy.

Zobacz: Produkty zakwaszające i alkalizujące organizm>>

Produkty spożywcze niepolecane nawet osobom zdrowym:

cukier i wszelkie z niego wyroby, sztuczne słodziki, zalecane roślinne: ksylitol, stevia;
mleko i jego przetwory kupowane w sklepie (oprócz dobrej jakości masła). Dozwolona jest niewielka ilość mleka kwaśnego „ze wsi”;
ocet spirytusowy;
proszki do pieczenia, przyprawy z gotowych mieszanek ziołowych zawierających glutaminian sodu, gumy do żucia (z aspartamem), ketchup, gotowe sosy;
hamburgery, chipsy itp.;
margaryny i mixy, oleje roślinne, oprócz: z siemienia lnianego tłoczonego na zimno, oliwy z oliwek tłoczonej na zimno, oleju z ryżu, rzepakowego tłoczonego na zimno);
wędlin zawierających konserwanty i MOM – mieszanka zmielonych kości, chrząstek, skóry itp.

W początkowym okresie leczenia należy unikać następujących produktów żywnościowych:

owoców, zwłaszcza tych najsłodszych (oprócz cytryn i grejpfrutów - patrz wyżej),
czarnej kawy, zwłaszcza rozpuszczalnej!, kawy typu "Inka", czarnej herbaty,
serów pleśniowych,
cukru i wszelkich jego wyrobów, słodzików syntetycznych,
miodu,
białego pieczywa pszennego z rafinowanej mąki (oczyszczonej z otrąb),
żywności panierowanej,
spożywania alkoholu.

Indeks i ładunek glikemiczny produktów żywnościowych
W wyborze składników pokarmowych w początkowym okresie leczenia należy kierować się indeksem glikemicznym (IG) oraz ładunkiem glikemicznym. Ładunek glikemiczny można najprościej określić jako procentową zawartość cukru (glukozy) w danym środku spożywczym. Jest to też ilość glukozy jaką otrzymuje organizm po strawieniu produktu spożywczego.
Indeks glikemiczny określa szybkość wchłaniania cukru z strawionego pokarmu do wnętrza organizmu.

Sumaryczna wartość indeksu glikemicznego dla całości posiłku powinna wynieść 45, nie przekraczając wartości 50. Im wyższa jest wartość liczbowa indeksu danego produktu spożywczego lub posiłku w całości, tym jest mniej zalecany do spożycia przez ludzi chorujących na grzybicę. Nie znaczy to wcale, że należy unikać jedzenia produktów skrobiowych o dość wysokim indeksie i ładunku glikemicznym. Produkty te wystarczy połączyć w jednym posiłku z innymi o niskim ładunku glikemicznym po to, aby IG zrównoważyć do wartości 45-50 np. z warzywami. Komponując swój posiłek należy też wziąć pod uwagę ladunek glikemiczny ale przede wszystkim rodzaj użytego środka spożywczego. Należy spożywać produkty nieprzetworzone lub jak najmniej przetworzone np. zamiast jeść chleb z oczyszczonej mąki pszennej lepiej jest zjeść chleb graham (na bazie mąki pszennej z pełnego przemiału) lub chleb żytnio-razowy na zakwasie (na bazie mąki żytniej z pełnego przemiału). Zamiast ziemniaków polecam jeść kasze o znacznie niższym indeksie i ładunku glikemicznym.

Niestety wiele osób, źle rozumie zasady odżywiania w grzybicy i zbyt drastycznie obniża w swojej diecie zawartość węglowodanów (głównie produktów skrobiowych), bojąc się nadmiernego rozmnażania drożdżaków. Powoduje to niekiedy nadmierną utratę wagi, a to z kolei pociąga za sobą osłabienie organizmu – w tym funkcji systemu odpornościowego. W tym wypadku choroba zamiast cofać się, postępuje nadal w przyspieszonym tempie. W ilości i doborze spożywanych produktów spożywczych należy zawsze kierować się zdrowym rozsądkiem i nie głodzić się. Należy najadać się zawsze do syta i nie wstawać od stołu głodnym. Wysokie IG ziemniaków (90) na sucho (z wody) jest dość trudno zrównoważyć nawet warzywami surowymi z powodu konieczności zjedzenia na raz zbyt dużej ilości surówki w stosunku do ziemniaków.
Po ustąpieniu podstawowych objawów choroby polecam kontynuować dotychczasowy sposób odżywiania. Należy jednak dostosować go do szybkości ustępowania dalszych objawów choroby oraz ogólnego samopoczucia. Osoby czujące się coraz lepiej mogę powoli zwiększać indeks glikemiczny posiłków pamiętając o tym, aby używać do ich przyrządzania tych samych produktów spożywczych, które używane były w początkowych okresie leczenia. Przypominam, że nie należy włączać do odżywiania cukru i wszelkich z niego wyrobów, mleka krowiego i jego przetworów.

Produkty żywnościowe o wysokim IG - przykłady

120 - Maltoza (cukier zawarty w piwie),
100 - Glukoza,
95 - ziemniaki pieczone, frytki,
90 - ziemniaki z wody (zimowe),
95 - Mączka ryżowa, chleb biały wysokooczyszczony, skrobie modyfikowane, pieczywo do tostów i hamburgerów
90 - Puree z ziemniaków, chipsy, miód,
85 - Marchewka gotowana, płatki kukurydziane, popcorn, ryż gotowany,
80 - Bób gotowany
75 - Dynia, arbuz, cukier,chleb biały (bagietka),zboża oczyszczone słodzone,batoniki czekoladowe, ziemniaki gotowane bez skórki,
70 - Coca-Cola, herbatniki, kukurydza pękająca, ryż biały, kluski, pierożki, rodzynki, chleb razowy,
65 - Ziemniaki w mundurkach, buraki, konfitury słodzone, kaszka manna,
60 - ziemniaki młode,
60 - ziemniaki młode z wody, ryż długi, banan, melon,
55 - Spaghetti białe.

Produkty spożywcze o niskim IG

50 - Chleb pełnoziarnisty lub z otrąb, ryż pełnoziarnisty brązowy, groszek zielony w puszce, świeży groszek zielony, zboża pełnoziarniste bez cukru, makaron ze zbóż pełnoziarnistych, płatki zbożowe, fasola różowa,
40 - Świeże soki owocowe bez cukru, pumpernikiel, chleb żytni pełnoziarnisty,
35 - Dziki ryż, marchew surowa, sucha fasola, soczewica,
30 - Zielona fasolka, soczewica zielona, czekolada czarna (>70% kakao), soja,
20 - Orzechy ziemne, warzywa, zielone pomidory, czosnek,
15 - Cukinia, cebula.

Dieta dziecka chorującego na grzybicę

U dzieci najczęściej zakażenie grzybem Candida obejmuje jamę ustną, jelita i narządy trawienne. W związku z tym właściwe stosowanie diety ma podstawowe znaczenia w walce z infekcją grzybiczą. Dieta dzieci zakażonych grzybem Candida powinna być inna niż u osoby dorosłej. Młody organizm cechuje szybszy metabolizm, szybsza przemiana wodno - elektrolitowa oraz znacznie większe zużycie glukozy i tłuszczów jako materiału energetycznego. Powinna więc zawierać pokarmy, które zaspokoją jego potrzeby żywieniowe niezbędne dla wzrastania i rozwoju. Zbytnie ograniczenie węglowodanów spowodowałyby istotne zaburzenia funkcjonowania mózgu, takie jak ospałość, brak energii oraz silne rozdrażnienie.

Najlepszym pokarmem dla małego dziecka jest mleko mamy! Jeżeli jednak zdecydujecie się Państwo na karmienie sztuczne, to w leczeniu Candida można zastosować wyłącznie mleko hydrolizowane - Nutramigem lub Pro Sobee 1 i 2 - oparte na białku soi. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Pro Sobee jest alergia na białko soi.

Nutramigen
Mleko to zawiera w swoim składzie: białko (hydrolizowaną enzymatycznie kazeinę), tłuszcze (oleje roślinne), węglowodany (polimery glukozy), składniki mineralne, witaminy, a także pierwiastki śladowe. Ten hipoalergiczny preparat wskazany jest do stosowania w alergii na białko pokarmowe, w tym także w alergii na białko mleka krowiego, nietolerancji laktozy i sacharozy, kolce jelitowej oraz zapobieganiu alergii. Stosuje się dawkowanie indywidualne, zgodnie z zapotrzebowaniem kalorycznym niemowlęcia w stosunku do wieku.

Pro Sobee 1 i 2
Pro Sobee 1 i 2 są bezglutenowymi preparatami pozbawionymi laktozy i sacharozy. Źródłem białka jest w nich izolowane białko soi uzupełnione L-metioniną. Nie zawierają białek mleka krowiego. Pro Sobee 1 przeznaczony jest do żywienia niemowląt do 5 miesiąca życia, zaś Pro Sobee 2 - do żywienia od 5 miesiąca życia. Stosowanie obu preparatów jest wskazanie w przypadkach nietolerancji laktozy mogącej powodować biegunkę, nadwrażliwości na białka mleka krowiego oraz w innych zaburzeniach pokarmowych. Pro Sobee 2 stosowany jest w nietolerancji pokarmowej, w tym nietolerancji laktozy lub sacharozy, mogących powodować biegunki, nadwrażliwości na białka mleka krowiego oraz w przypadku innych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Przeciwwskazaniem do stosowania Pro Sobee 1 i 2 jest nadwrażliwość na białka soi. Stosuje się dawkowanie indywidualne, zgodne z zapotrzebowaniem dziecka w danym wieku.

Najczęstsze błędy w żywieniu dzieci polegają na:

zbyt krótkim karmieniu niemowląt wyłącznie piersią – powinno karmić się niemowlę piersią do 6 miesiąca życia i kontynuować je po wprowadzeniu pokarmów uzupełniających do 12 miesiąca życia dziecka,
zbyt wczesnym wprowadzaniu produktów zbożowych, mięsa i słodzonych napojów,
zbyt małym i zmniejszającym się wraz z wiekiem spożyciem świeżych różnokolorowych warzyw oraz owoców,
wprowadzeniu do diety cukru, słodyczy, ciast, słodzonych napojów i innych produktów wysokoprzetworzonych,
spożywaniu zbyt małej ilości pierwiastków śladowych, wapnia, magnezu, krzemu, żelaza, potasu, a zbyt dużej ilości sodu (soli).

Naturalne soki owocowe przygotowane ze świeżych owoców, powinny być stałym elementem diety dziecka. Włączając je stopniowo do odżywiania, należy najpierw określić tolerancję na nie organizmu. Proponuję początkowo rozcieńczyć je 1:1 z wodą. W przypadku ich dobrej tolerancji, podawać je później we wzrastającej ilości jako nierozcieńczone. Można je łączyć z sokiem z jarzyn oraz rozcieńczać wodą. Soków naturalnych i ich wodnych roztworów nie należy dosładzać. Wybitnie alkalizująco działają warzywa. Należy podawać dziecku do picia dobrą wodę nisko zmineralizowaną lub z filtra i jonizatora wody.

Niemowląt i małych dzieci nie należy zmuszać do jedzenia, jeśli nie są głodne, oraz przekarmiać. Niemowlęta i dzieci w wieku poniemowlęcym mają wykształcony mechanizm regulujący ilość spożywanego pożywienia. Należy im pozwolić na samodzielne decydowanie o wielkości posiłków, o ile ich wzrastanie i rozwój są prawidłowe. Nie należy ich zmuszać do ukończenia posiłku, gdyż ilość spożywanych jednorazowo kalorii może okazać się zbyt duża.

W okresie stopniowego ograniczania karmienia piersią, do diety dziecka należy wprowadzać zdrowe pokarmy nieprzetworzone, a jeśli nie są akceptowane ponawiać co jakiś czas próby. Do stałej diety należy wprowadzać produkty zbożowe z pełnego ziarna, a unikać z ziarna łuskanego (rafinowanych czyli oczyszczonych). Rodzice powinni decydować o tym co i kiedy dziecko będzie spożywać, natomiast dziecko ma zdecydować, czy chce jeść i jak dużo chce zjeść.
Proszę nie zapominać o podawaniu dziecku zup jarzynowych z żółtkiem czy białym mięsem. Posiłki powinny być przygotowane ze świeżych jarzyn, które powinny pochodzić z upraw ekologicznych. Warzywa zielone jak sałata, fasolka szparagowa, groszek zielony, koperek oraz pietruszka zawierają duże ilości chlorofilu, karotenu, żelaza, wapnia i są względnie łatwo trawione. Chlorofil ma własności dezynfekujące i regenerujące błony śluzowe jelit, i aby go jak najmniej utracić, należy gotować jarzyny krótko. Po długim gotowaniu tracą 30 - 50% wartości odżywczej Pozostałe jarzyny, jak: brukselka, kalafior, rzodkiew biała i czerwona oraz seler też powinny też być stałym składnikiem jadłospisu dziecka.

W okresie leczenia grzybicy, należy przejść na dietę bezglutenową. Glutenem nazywa się białka roślinne, występujące w zbożach - pszenicy, życie i jęczmieniu. Największa jego zawartość jest w pszenicy. Ma on silnie drażniące działanie na przewód pokarmowy, co może pogłębić zaburzenia pracy jelit związane z infekcją grzybiczą.

W przypadku alergii na białko jaj kurzych, należy bezwzględnie wyłączyć je z diety. O ile istnieje alergia na mleko krowie, to należy również nie podawać dziecku mięsa wołowego.

Test na dobrą marchew: odgryźć kawałek surowej marchwi. O ile ma piekący smak wywołany zbyt dużą zawartością związków azotowych - nie nadaje się do spożycia przez dziecko.

Dzieciom starszym należy wprowadzić do diety surówki różnokolorowe oraz jarzyny gotowane. Zasada odpowiedniego łączenia składników pokarmowych powinna być taka, jak u dorosłych. W wstępnym okresie leczenia tych dzieci, u których dominują objawy jelitowe, powinna obowiązywać dieta bezglutenowa. Po eliminacji grzyba z organizmu można wprowadzić do jadłospisu chleb żytnio - razowy na naturalnym zakwasie lub chleb żytni - pytlowy. Już od dzieciństwa nie należy przyzwyczajać dzieci do jedzenia słodyczy i wyrobów cukierniczych, produktów wysokoprzetworzonych oraz picia słodkich napojów czy dosładzanych soków.

Witaminy dla niemowląt w najlepiej wchłanianej formie micelatu: Infant Formula

Infant Formula to multiwitamina, która jest przyswajana już w jamie ustnej, a technologia micelatów nadaje jej wysoką wchłanialność. Dzięki temu wszelkie problemy z wchłanialnością składników pokarmowych w jelicie, biegunka czy drożdżaki nie przeszkodzą, aby witaminki zawarte w Infant Formula wchłonęły się w całości do krwioobiegu już w ustach, a organizm miał z nich pełną korzyść.

Dieta matki karmiącej chorującej na grzybice

Dieta matki karmiącej, chorującej na grzybicę powinna zawierać wszystkie składniki odżywcze w wystarczającej ilości. Zasady jej stosowania są takie same jak dla wszystkich innych chorych osób.

Proponuję:

Wprowadzić do diety różne rodzaje białek - jaja - od kur "ze wsi" - grzebiących, białko zwierzęce - mięso wołowe, drób, zwłaszcza indyka, mięso z królika; ryby oraz białka roślinne - migdały nieprażone, orzechy laskowe, nerkowce. Wszystkie rodzaje białek powinny być spożywane w większej ilości niż zalecane w leczeniu grzybicy, ale razem z jarzynami surowymi i gotowanymi. Mleko można spożywać naturalne "ze wsi”, ale polecane są produkty fermentowane – kefir, jogurt, mleko zsiadłe. Rośliny strączkowe należy włączać ostrożnie, gdyż mogą wywoływać wzdęcia.
Tłuszcze - źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych powinna być oliwa z oliwek z I tłoczenia na zimno lub olej z siemienia lnianego tłoczony na zimno (dodawane do surówek), olej ryżowy, tran - Omega 3 i lecytyna, masło.
Węglowodany - źródłem węglowodanów powinny być jarzyny surowe i gotowane, soki ze świeżych jarzyn, kasze, ryż brązowy i dziki. Należy spożywać je częściej, ale w niewielkiej ilości razem z jarzynami. Zjedzona jednorazowo zbyt duża ich porcja spowodowałaby zbyt duży wzrost stężenia cukru we krwi, co mogłoby skutkować gwałtownym rozmnażaniem drożdżaka i nawrotem grzybicy. W przypadku nietolerancji glutenu należy wyłączyć z diety chleb żytni i pszenny. Można zastąpić chleb suchymi płatkami z ryżu dzikiego i brązowego spożywając je w umiarkowanych ilościach oraz spożywać pieczywo orkiszowe.
Związki mineralne - proponuję chelatowane związki mineralne Power Mins.
Najwięcej dobrego zjonizowanego wapnia jest w surowych jarzynach, zmielonych skorupkach jajek o kolorze brązowym.
Uzupełnienie witamin i minerałów - mamy w ciąży i karmiącej New Life.

Wpływ odżywiania na stan zdrowia dziecka autystycznego

Często spotykaną dolegliwością w autyzmie jest tzw. zespół nieszczelnego jelita, inaczej cieknące jelita. W wyniku uszkodzenia błony śluzowej jelit przez grzybnię, przedostają się do krwiobiegu alergeny o strukturze glikoproteidów (połączenie białka z cukrami) oraz substancje chemiczne. Odpowiedzią organizmu na ich obecność jest reakcja alergiczna. Uważa się, że wytworzone przeciwciała skierowane przeciwko tym antygenom, niespecyficznie uszkadzają komórki systemu odporności organizmu. U dzieci z autyzmem występują zaburzenia w wytwarzaniu limfocytów typu T (przewaga TH2 i niedobór TH1). Pojawiają się również przeciwciała skierowane przeciw osłonce mielinowej komórek nerwowych mózgu i nerwów obwodowych. Często występują też zaburzenia funkcjonowania trzustki w wydzielaniu enzymów trawiennych i związane z tym kłopoty z trawieniem białek i tłuszczów. Z powodu niekompletnego trawienia białka, niestrawione ich drobniejsze elementy (peptydy) wchłaniają się w jelitach i przedostają do krwiobiegu zakłócając pracę układu nerwowego. Peptydy te mając strukturę opiatów - znane jako kazeinomorfiny , wywołują podobne reakcje organizmu jak przy zatruciu morfiną. Podobne efekty powoduje gluten z pszenicy i innych zbóż i w tym wypadku powstałe peptydy nazywają się glutenomorfinami.

Zaobserwowano, że dzieci, u których objawy autyzmu wystąpiły wcześnie, mogą mieć problem z trawieniem kazeiny, a u których wystąpiły około drugiego roku życia - z glutenem. Niektóre dzieci mogą mieć problem z trawieniem obydwu składników pokarmowych. Objawy choroby może pogłębić niedobór w organizmie pierwiastków i witamin spowodowany ograniczeniami dietetycznymi, a także skłonnością do wybiórczego odżywiania się i ograniczania jadłospisu do kilku potraw.

Niedobory związków mineralnych najczęściej dotyczą cynku, magnezu, selenu, chromu, oraz z witamin - C, B6, B12, A, E i kwasu foliowego. Pierwiastki te i witaminy wchodzą w skład enzymów biorących udział w ochronie organizmu przed działaniem wolnych rodników, neutralizujących i usuwających substancje toksyczne.

W praktyce polecane jest stosowanie diety bezglutenowej i bezmlecznej, która jak donoszą rodzice okazuje się przynosić pozytywne efekty w około 60% przypadków. Dowiedziono, że wyłączenie z diety kazeiny, które stanowi 2,8% wartości wagowej mleka krowiego oraz glutenu - białka zbóż, poprawia stan ogólny chorego oraz jego zdolności poznawcze. Początkowo efekty diety eliminującej te składniki pokarmowe z pożywienia mogą być negatywne i objawiać się dolegliwościami, a do typowych należą bóle żołądka, niepokój i ospałość. Doświadczenie sugeruje, że są to oznaki wskazujące na dobrą reakcję organizmu, gdyż wywoływać ją może proces usuwania toksyn z narządów wewnętrznych oraz ich krótkotrwała kumulacja w krwiobiegu. Po ich wydaleniu z organizmu, w stosunkowo krótkim czasie poprawia się kontakt z rodzicami i otoczeniem, koordynacja wzrokowo – ruchowa i czynności poznawcze.

Ludzie chorujący na autyzm, poddani leczeniu przeciwgrzybiczemu bardzo dobrze reagowali na leki i uzyskiwano znaczącą poprawę w ich stanie zdrowia. Poprawiał się kontakt wzrokowy, funkcja mowy, koncentracja uwagi. Zaobserwowano w trakcie powrotu do zdrowia znaczne zmniejszenie ilości kwasów organicznych wydalanych z moczem oraz pogorszenie stanu zdrowia na początku kuracji. Jest to związane z masywnym uwalnianiem się toksyn z zniszczonego organizmu grzyba i ich wpływu na funkcje organizmu. Poprawa następuje po wydaleniu ich w naturalny sposób przez organizm. Przyśpieszenie tempa usuwania toksyn może nastąpić w wyniku picia większej ilości wody uzyskanej z filtra o odwróconej osmozie, bądź wody niskomineralizowanej.

Stosowanie odpowiedniej diety jest jednym z najważniejszych elementów leczenia autyzmu.

Wszystkie drożdżaki odżywiają się glukozą ze strawionego cukru i produktów skrobiowych. Zatem, aby nie prowokować ich do nadmiernego rozmnażania, zachodzi konieczność zastosowania diety z ograniczeniem ilości spożywanych węglowodanów. Należy bezwzględnie wykluczyć z niej cukier, słodycze, miód, owoce, ciasta itp. Ze względu na specyfikę choroby poleca się całkowicie wyeliminować z diety mleko i wszelkie jego przetwory oraz te, które zawierające gluten, a więc produkty z pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa. Nie zaleca się również jedzenia kiszonych ogórków i kapusty, sera tofu -poddanych procesowi fermentacji, gdyż mogą zawierać domieszkę pleśni. Produkty spożywcze powinny być świeże i najlepiej pochodzić z upraw ekologicznych.
Można spożywać w niewielkich ilościach kukurydzę, ryż brązowy, ryż dziki, grykę i proso. Można jeść kurczaki, indyki, kaczki, wołowinę, cielęcinę, chudą wieprzowinę, mięso jagnięcia, mięso kozie, królika, dziczyznę, bażanty, przepiórki, ryby, owoce morza i jaja. Dozwolone są wszystkie warzywa za wyjątkiem takich, które zawierają dużą ilość skrobi, jak ziemniaki oraz dużą ilość cukru, jak gotowana marchew i burak czerwony.

Leczenie autyzmu powinno także polegać na:

stosowaniu preparatów przeciwgrzybicznych pochodzenia naturalnego oraz wspomagających usuwanie toksyn ze zniszczonego organizmu grzyba,
przywracaniu prawidłowej flory bakteryjnej jelit poprzez stosowanie prebiotyków i probiotyków,
wzmacnianiu systemu odpornościowego organizmu,
odżywianiu komórkowym przez odpowiednią suplementację związkami mineralnymi i witaminami.
usuwaniu z organizmu metali ciężkich.

Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi bakterii korzystnych dla naszego stanu zdrowia jest witamina B5 - kwas pantotenowy. Przeciwdziała pojawieniu się objawów neurologicznych "mgły mózgowej" oraz zwiększa próg wrażliwości organizmu na oddziaływanie alergenów.

Pamiętaj!

Na stan naszego zdrowia największy wpływ mamy my sami. Aby je zachować:

- staraj się odżywiać produktami spożywczymi wyłącznie naturalnymi, świeżymi i nieprzetworzonymi przez przemysł spożywczy;

- przygotowuj posiłki w domu;

- wyeliminuj z diety cukier i wszelkie jego wyroby, białe pieczywo z rafinowanej mąki, mleko i wszelkie z niego wyroby kupowane w sklepie;

- staraj się nie oddawać swojego zdrowia w obce ręce i nie bój się ponosić odpowiedzialności za jego stan;

- uwierz w to, że jesteś w stanie utrzymać je na odpowiednim poziomie i że tak naprawdę nikogo oprócz Ciebie ono nie obchodzi.

Odpowiedzialność za Twoje zdrowie i zdrowie Twoich dzieci spoczywa na Tobie. Powinieneś zrobić wszystko, aby zapobiegać, nie chorować albo też leczyć się w taki sposób, by trwale wyzdrowieć, bez skutków ubocznych. Aby to czynić, potrzebujesz wiedzy.

dr Andrzej Janus absolwent Wojskowej Akademii Medycznej r. 1976. Przez cały okres swojej kariery zawodowej pracował w wojskowej i cywilnej służbie zdrowia. Specjalizacja pediatria I stopnia. W 1994 przeszedł na emeryturę wojskową i podjął pracę jako pediatra w zakładzie opieki zdrowotnej. Zaczął w tym czasie interesować się zagadnieniami związanymi z medycyną naturalną - odżywianiem, ziołolecznictwem oraz stosowaniem suplementów żywieniowych. Ukończył w tym czasie kilka kursów biochemicznych dotyczących biochemicznego funkcjonowania organizmu. Od marca 2001 r. zaprzestał wykonywania zawodu lekarza medycyny akademickiej i całkowicie poświęcił się medycynie naturalnej. Swoje doświadczenia w stosowaniu medycyny naturalnej w praktyce przedstawia w opublikowanych książkach.

Zajmuje się m.in. profilaktyką zdrowotną i poradami dotyczącymi:

likwidacji grzybic Candida oraz powrotem do dobrego stanu zdrowia,

stosowaniem preparatów pochodzenia naturalnego, czyli suplementacją,

odżywianiem w profilaktyce i odzyskiwaniu zdrowia.

Uwaga! Groźne zakwaszenie!

Komórki zakwaszonego organizmu zaczynają obumierać i produkować więcej odpadów, niż może on wydalić. Zakwaszone środowisko organizmu to środowisko sprzyjające rozwojowi komórek rakowych (kwaśny znaczy ubogi w tlen) jak i rozwojowi innych patogenów, bakterii, grzybów, pleśni, robaków.

Jeżeli spożywamy produkty zawierające cukier, dużo słodyczy, słodkie napoje, słodkie wypieki z białej mąki pszennej itp., dajemy pożywkę pasożytom. Dlatego przy kuracjach odgrzybiających w skrajnym przypadku może dojść do hiperglikemii, czyli niedocukrzenia, ponieważ grzyb wydziela toksyny, które mają w mózgu wywołać uczucie panicznego napadu łaknienia słodyczy, by zjeść kolejną porcję słodkiego. Jednakże świadomość tej sytuacji ma doprowadzić do stanu mądrego gospodarowania cukrami w organizmie. Należy zdawać sobie sprawę z tego, że to grzyb, a nie organizm, walczy o przetrwanie, że to prawdopodobnie ostatnie jego tchnienie. Grzyba trzeba zagłodzić, czyli nie podawać mu pożywki. Czy jest sens z jednej strony wybijać pasożyty, a z drugiej jednocześnie je dokarmiać? To tak, jakby podczas bitwy strzelać do przeciwnika, a z drugiej strony dostarczać mu posiłki, amunicję... Czy rozumiesz tę zależność?

Grzyb wytwarza pleśń, która z kolei otacza kwaśną otoczką guzy, torbiele, cysty itp. wytwory organizmu. Przez tę otoczkę nie mogą się przebić limfocyty T i komórki NK, czyli krwinki układu immunologicznego, aby guza zniszczyć.

Organizm człowieka to niezwykle skomplikowane i precyzyjne laboratorium, które nieustannie pracuje nad zachowaniem równowagi przemian chemicznych. Nawet niewielkie odchylenia od normy mogą powodować przykre dla organizmu konsekwencje. Nawyki żywieniowe, styl życia zwykle sprzyjają ciągłemu zakwaszaniu. To z kolei może doprowadzić do zużycia rezerw i wyczerpania systemów buforowych. Nadwyżka kwasów w końcu nie może zostać zneutralizowana i magazynowana jest w tkankach miękkich (mięśniach) i stawach, szczególnie paluchów stóp, łokci, rąk i kolan, powodując stan zapalny i ból. Stąd wiele przewlekłych dolegliwości i chorób stawów.

Opracowała: Renata Kłosowicz

na podst.: dr A. Janus, ”Nie daj się zjeść grzybom Candida"