Wrzody trawienne (żołądka i dwunastnicy) - skuteczna walka

 

W chorobie wrzodowej bardzo istotna jest dieta zgodna z grupą krwi oraz uwzględnienie obecnego stanu zdrowia, ponieważ etapy tego schorzenia są ostre i przewlekłe. W profilaktyce nawrotów ważny jest również  system nerwowy, nasilenie i częstotliwość sytuacji stresowych, i na to warto zwrócić uwagę.

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy (morbus ulcerosus duodeni) – obecność wrzodów trawiennych, czyli ubytków w błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy. Występują one najczęściej w dwunastnicy i wtedy stwierdza się częstsze występowanie u mężczyzn. Uważa się, że najczęstszymi przyczynami są: zakażenie Helicobacter pylori i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Często występującym i głównym objawem jest ból w nadbrzuszu, jednak czasem przebieg może być skąpo- lub bezobjawowy. Niekiedy objawy są niecharakterystyczne. W leczeniu bardzo istotną rolę odgrywa właściwa dieta, zaprzestanie palenia papierosów i unikanie leków wrzodotwórczych. W przypadku powikłań choroby (perforacja wrzodu, zwężenie odźwiernika, podejrzenie transformacji nowotworowej), a niekiedy w wypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego stosowane jest leczenie operacyjne.

 

Przyczyny

 

• zakażenie Helicobacter pylori

 

Najczęstszym miejscem bytowania bakterii jest część przedodźwiernikowa żołądka. Początkowo w wyniku zakażenia dochodzi do ostrego zapalenia żołądka, które po kilku tygodniach przechodzi w przewlekłe.

 

• grupa krwi

 

Obserwuje się zwiększoną częstość występowania wrzodów dwunastnicy u osób z grupą krwi 0. Ma to prawdopodobnie związek z obecnością antygenu Lewis b, który jest receptorem na komórkach nabłonka żołądka ułatwiającym przylegania do nich Helicobacter pylori.

 

• niedobory pokarmowe - główny czynnik ryzyka

 

Od wielu lat wykazywano w badaniach, że dieta bogata w świeże warzywa i owoce (zwłaszcza te z dużą zawartością witaminy C) zmniejsza ryzyko zakażenia H. pylori. Obecność w soku żołądkowym odpowiedniej ilości witaminy C silnie hamuje wzrost bakterii oraz aktywność wytwarzanego przez nią enzymu - ureazy. Enzym ten, poprzez rozkład odpowiednich substancji, alkalizuje otoczenie wokół bakterii, co umożliwia jej przetrwanie w kwaśnym środowisku żołądka. Wyniki wielu badań sugerują również, że wzbogacenie diety o takie składniki, jak arginina, glutamina, kwasy tłuszczowe omega-3, cynk, witaminy A i E wspiera organizm w walce z infekcją H. pylori oraz przyspiesza proces gojenia owrzodzeń.

 

• palenie papierosów

 

Składniki dymu tytoniowego mają bezpośredni wpływ na powstawanie wrzodów. Poza tym u palaczy tytoniu częściej dochodzi do nawrotów a także do trudniejszego gojenia wrzodu.

 

• niesteroidowe leki przeciwzapalne

 

Dotyczy głównie żołądka.
Choroba wrzodowa w wyniku spożywania tych leków jest spowodowana ich miejscowym i ogólnoustrojowym działaniem. Powodują bezpośrednie uszkodzenie komórek nabłonka żołądka. Poprzez zahamowanie aktywności cykloksygenazy typu I (COX-1) zmniejszają wytwarzanie prostaglandyn w śluzówce żołądka (mają działanie ochronne).

Najbardziej toksyczne działanie w stosunku do śluzówki żołądka wykazują piroksykam, indometacyna i ketoprofen, a także  ibuprofen i nabumeton.

 

Rzadsze przyczyny:

• zespół Zollingera-Ellisona
• choroba Leśniowskiego-Crohna
• glikokortykosteroidy

 

Wywierają działanie wrzodotwórcze w skojarzeniu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (jednoczesne podawanie leków z obu grup zwiększa ryzyko powstania wrzodu 15-krotnie)

 

• leki:
  • chlorek potasu
  • bisfosfoniany
  • mykofenolan mofetylu

• zwężenie dwunastnicy
• napromienianie
• chemioterapia
• sarkoidoza

 

Objawy:

 

ból zlokalizowany w nadbrzuszu – pojawia się zwykle 1–3 godziny po posiłku (wrzody żołądka), ustępuje po spożyciu pokarmu. Często bóle występują w nocy lub nad ranem – na czczo (wrzody dwunastnicy). Nawracają co kilka miesięcy (nasilenie dolegliwości wiosną i jesienią).

• pieczenie występujące za mostkiem (tzw. zgaga)
• nudności, wymioty
• kwaśne lub gorzkie odbijanie
• brak apetytu
• niesmak w ustach
• zaparcia na przemian z biegunkami
• spadek masy ciała
• wzdęcia
• czkawka

 

Powikłania:

 

• krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego

Występuje u ok. 15-20% chorych na chorobę wrzodową.
W przypadku przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych ryzyko znacznie wzrasta.
Objawy: krwiste bądź fusowate wymioty, stolce smoliste, objawy wstrząsu hipowolemicznego

 

• perforacja wrzodu

 

Dotyczy 2-7% chorych.
Częściej występuje u osób zażywających niesteroidowe leki przeciwzapalne i palaczy papierosów. Najczęściej perforacji ulegają wrzody zlokalizowane na przedniej ścianie opuszki dwunastnicy.

 

Objawy: gwałtowny ból brzucha, nudności, wymioty, deskowato napięte mięśnie jamy brzusznej, w rtg becność wolnego gazu pod kopułą przepony, objawy rozlanego zapalenia otrzewnej.

 

• zwężenie odźwiernika

 

Występuje u 2-4% chorych.
Jest spowodowane wrzodem umiejscowionym w okolicy przedodźwiernikowej lub przewlekłymi zmianami bliznowatymi kanału odźwiernika.
Objawy: nudności, obfite wymioty, hipokaliemia, zasadowica.

 

Profilaktyka i  dieta

 

Od wielu lat wykazywano w badaniach, że dieta bogata w świeże warzywa i owoce (zwłaszcza te z dużą zawartością witaminy C) zmniejsza ryzyko zakażenia H.Pylori. Obecność w soku żołądkowym odpowiedniej ilości witaminy C silnie hamuje wzrost bakterii oraz aktywność wytwarzanego przez nią enzymu – ureazy. Enzym ten, poprzez rozkład odpowiednich substancji, alkalizuje otoczenie wokół bakterii, co umożliwia jej przetrwanie w kwaśnym środowisku żołądka. Wyniki wielu badań sugerują również, że wzbogacenie diety o takie składniki, jak arginina, glutamina, kwasy tłuszczowe omega-3, cynk, witaminy A i E wspiera organizm w walce z infekcją H. Pylori oraz przyspiesza proces gojenia owrzodzeń. H.Pylori. świetnie się czuje w nadkwaśnym środowisku, dlatego warto, w przypadku nadkwasoty zastosować Strong Bones lub Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2.

 

Celem jest doprowadzenie do zagojenia się wrzodu oraz eliminacja czynników sprzyjających nawrotowi choroby.

Leczenie choroby wrzodowej rozpoczyna się od zmiany stylu życia i usunięcia czynników ryzyka. Niezmiernie ważne w leczeniu jest przestrzeganie kilku zasad:

Należy unikać stresów, alkoholu, kawy i ostrych przypraw, konieczne jest zaprzestanie palenia papierosów. Posiłki o niewielkiej objętości powinny być przyjmowane regularnie. Odstępuje się od zalecanego dawniej mleka dla łagodzenia dolegliwości, które wprawdzie na krótką metę łagodzi ból, ale równocześnie powoduje zwiększenie produkcji kwasu żołądkowego i zakwaszenie środowiska żołądka oraz całego organizmu.

Idealny wprost w procesie gojenia wrzodów oraz łagodzenia objawów podrażnionej śluzówki żołądka jest preparat Green Care.

 

Green Care - tabletki o działaniu odżywczym i wzmacniającym, zawierają lucernę siewną i węglan magnezu. Aktywne składniki preparatu sa korzystne przy: wrzody żołądka i wrzody dwunastnicy, gazy i wzdęcia, zaparcia, choroby jelit, pasożyty jelit, helicobacter pylori.

 

Lucerna (alfalfa)

W medycynie ludowej od dawna wykorzystywano niezwykłe właściwości lucerny (Medicago sativa), powszechnie kojarzonej raczej z rośliną pastewną. Obecnie badania naukowe potwierdzają, że części lucerny znajdujące się nad ziemią, a zwłaszcza jej liście, zawierają znaczne ilości beta karotenu, witamin B, C, D, E i K oraz soli mineralnych: potasu, żelaza, wapnia i fosforu. Te dwa ostatnie składniki są bardzo pożyteczne dla kości i zębów rozwijającego się organizmu. Dzięki wysokiej zawartości chlorofilu - jednego z czterech znanych w przyrodzie najsilniejszych fitozwiązków, lucerna ma także działanie odtruwające i znakomicie działające na układ trawienia: jelita, odbyt, żołądek i przełyk.

 

Angielska nazwa lucerny brzmi alfalfa. To słowo pochodzenia arabskiego znaczy ojciec i prawdopodobnie ma związek z jej nadzwyczajnym działaniem wzmacniającym.

Zioło to o nazwie alfalfa znaleźć można w każdym menu podawanym w Meksyku: w sosach, sałatkach i zupach oraz w słodkim deserze, dzięki czemu każdy czuje się świetnie - nikt nie cierpi na niestrawność. Z sukcesem można ją stosować przy ostrych i przewlekłych zaburzeniach trawienia. Pomaga we wzdęciach, wrzodach i braku apetytu, ponieważ, podobnie jak surowa kapusta, jest bogata w witaminę U. Alkalizujące właściwości lucerny wykorzystuje się przy wrzodach trawiennych powstających w miejscach, w których błona śluzowa traci odporność na trawiące działanie kwasów żołądkowych (w przełyku, żołądku lub w jelicie). Działanie to wspiera węglan magnezu, często dodawany do nowoczesnych preparatów. Lucerna zawiera też substancje przeciwgrzybiczne  - korzystne przy drożdżakach (candida), dlatego wzmacnia działanie bakterii Acidophilus - prawidłowej mokroflory jelit.

Lucerna jest dobrym, naturalnym środkiem przeczyszczającym, moczopędnym i obniżającym gorączkę. Poznano również jej znakomite działanie przy powiększeniu tarczycy (wole). Lucerna wspomaga wchłanianie i przyswajanie węglowodanów, białka, wapnia, żelaza i innych pierwiastków śladowych.

 

Lucerna lub jej wyciąg, działa szczególnie korzystnie na osoby w starszym wieku. Zwiększa siłę życiową, wydolność fizyczną, zapewnia lepszy sen.  Swoje działanie rozwija powoli, ale jest ono gruntowne. Ponieważ lucerna zawiera duże dawki witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, dłuższa kuracja może spowodować ich kumulację. Dlatego po 2-3 miesiącach należy zrobić przerwę w kuracji.

Rozpoczyna się od zmiany stylu życia i usunięcia czynników ryzyka. Sukces w dużej mierze zależy od aktywnej współpracy chorego, który powinien przestrzegać pewnych prostych zasad:

Posiłki należy spożywać spokojnie, powoli, o stałych porach dnia, 4 - 5 razy dziennie, w niewielkich ilościach, żując starannie każdy kęs.

W okresach zaostrzenia choroby posiłki powinny być lekkostrawne. Reakcje na pokarm są indywidualne, dlatego menu należy komponować według własnego pomysłu. Zaleca sie stosowanie żywienia zgodnego z grupą krwi i/lub diety rozdzielnej.

Należy zrezygnować z niektórych zwyczajów. Palenie papierosów, nadmiar alkoholu, kawy, mocnej herbaty, przewlekły stres, mała ilość snu i praca nocna opóźniają gojenie wrzodów oraz sprzyjają nawrotom choroby.

 

Warto wzbogacić dietę suplementami, które wzmocnią nasze własne siły obronne w walce z chorobą. Należy uwzględnić te produkty, które są bogate w antyutleniacze (beta karoten, witamina C, witamina E, koenzym Q10, selen), witaminy z grupy B, magnez, kwasy tłuszczowe omega-3 oraz lecytynę. Podstawą suplementacji powinny być pałeczki kwasu mlekowego, które stanowią pierwszą linię obrony przed H. pylori.

Czynniki agresywne:

- nadmierne wydzielanie kwasu solnego i enzymów trawiennych do żołądka,

- zarzucanie treści dwunastnicy do żołądka;
- czynniki środowiskowe: zakażenie helicobacter pylori, leki, alkohol, palenie tytoniu, stres

Czynniki obronne:

- wydzielanie ochronnej warstwy śluzu o prawidłowym składzie,
- odpowiedni przepływ krwi przez błonę śluzową przewodu pokarmowego,
- prawidłowa regeneracja nabłonka śluzówki,
- sprawne mechanizmy neutralizacji kwaśnej treści żołądkowej.

Sposób na Helicobacter pylori

 

Uproszczony przebieg i następstwa zakażenia Helicobacter pylori

Zakażeniu H. pylori towarzyszy odczyn zapalny błony śluzowej żołądka. Stwierdza się obecność dużych ilości komórek immunokompetentnych oraz wysokie stężenia przeciwciał klasy IgA i IgG. Nagromadzenie w miejscu zakażenia makrofagów nasila odczyn zapalny i powoduje dalsze pogłębianie uszkodzenia błony śluzowej, spowodowane uwalnianiem przez nie licznych mediatorów zapalenia. Dochodzi do zapalenia błony śluzowej żołądka, wywołanego obecnością Helicobacter pylori.
Kolonizacja błony śluzowej żołądka przez H. pylori doprowadza do powstania przewlekłego zapalenia błony śluzowej. Wiąże się to z występowaniem zmian zwyrodnieniowych w komórkach nabłonka. Zmniejszeniu ulega ilość wydzielanego śluzu, powstają ogniska metaplazji jelitowej.  Istnienie stanu zapalnego błony śluzowej żołądka jest czynnikiem mającym znaczenie w powstawaniu owrzodzeń trawiennych żołądka i dwunastnicy. Typowym obrazem dla zapalenia błony śluzowej żołądka w następstwie zakażenia Helicobacter pylori są także nadżerki.

 

Wykrywanie zakażenia Helicobacter pylori

Wskazaniem do wykrywania obecności Helicobacter pylori jest zazwyczaj poszukiwanie przyczyny dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Sposoby wykrywania obecności bakterii sprowadzają się do dwóch typów metod, tak zwanych metod inwazyjnych i nieinwazyjnych.
Metody inwazyjne wymagają pobrania materiału do badania przy pomocy endoskopu. Natomiast w metodach nieinwazyjnych pobieranym materiałem jest krew, ślina, kał lub wydychane powietrze.
Podjęcie właściwego leczenia zakażeń drobnoustrojowych pozwala osiągnąć dobre wyniki eradykacji mikroorganizmu i dobrze rokuje dla pacjenta. Przewlekłe, nieleczone zakażenie może doprowadzić nawet do rozwoju nowotworu, którego leczenie opiera się na bardzo drastycznych metodach i często związany jest ze zwiększonym ryzykiem śmierci chorego.

 

Powszechnie stosowanym sposobem leczenia wrzodów jest także antybiotykoterapia. Od niedawna jednak coraz większą uwagę poświęca się w tej kwestii również niedocenianym dotąd probiotykom i prebiotykom, m.in. Paraprotex, Green Care, Spirulina Max, AC Zymes, Probiobalance,  Ocean 21, Nopalin, Pure Yucca oraz Strong Bones.

Nie tylko łagodzą one uboczne skutki leczenia antybiotykowego, ale również zwiększają integralność błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz ograniczają rozwój Helicobacter pylori. Podnoszą efektywność kuracji w przypadku choroby wrzodowej, ale również pełnią ważną rolę w jej profilaktyce. Dlatego powinniśmy czym prędzej włączyć je do swojej diety, zwłaszcza gdy choroba wrzodowa wystąpiła już w naszej rodzinie. Przypuszcza się bowiem, że istotną rolę w jej występowaniu pełnią czynniki genetyczne. Badania wykazują, że ujawnienie się wrzodów u rodziców kilkakrotnie zwiększa prawdopodobieństwo zachorowalności u dzieci. Szczególnie narażeni są również ludzie z grupą krwi 0, którzy chorują 20 razy częściej niż reszta populacji.

 

Odkąd odkryto prawdziwy powód choroby wrzodowej, leczenie tego schorzenia stało się o wiele łatwiejsze. Medycyna tzw. konwencjonalna proponuje kurację, która przebiega na ogół od 7 do 14 dni. Jest to połączenie antybiotyków ze środkami zmniejszającymi wydzielanie kwasu żołądkowego. Znakomicie, jeśli lekarz zaleci do tego probiotyki i prebiotyki.

Warto też zastosować się do kilku "starych", ale wciąż aktualnych zasad, a więc nie przyjmować bez wyraźnej potrzeby środków przeciwzapalnych i przeciwbólowych zawierających kwas acetylosalicylowy, jak: aspiryna; ibuprofen czy naproxen oraz jak najszybciej rzucić palenie.

Jak sobie pomóc, stosując naturalne metody wspomagające?

Zastosuj natychmiast:
-  duże ilości zasiedlającej jelito mikroflory, najlepiej w postaci produktów o dużej ilości flory acidophilus, np. AC Zymes lub Probiobalance

- wspomagający leczenie biegunek, tonizujący bakteryjne toksyny ziołowy preparat - "Zielony uzdrowiciel " – Green Care

- oczyszczające z toksycznych związków i działające przeciwzapalnie na przewód pokarmowy - "drzewo życia" - Pure Yucca

Do walki z bakteriami oraz do wzmacniania organizmu i działania przeciwzapalnego z powodu silnego zatoksycznienia bakteryjnego, zastosuj pilnie Zenthonic z owocu  mangostan.
Podczas infekcji Clostridium perfringens rozkładane jest białko transportowe - lecytyna, które jest również budulcem układu nerwowego i błony komórkowej. W celu pełniejszej ochrony tego układu, należy podawać dość znaczne dawki naturalnych preparatów z lecytyny zawierających inozytol i fosfatydylocholinę. Najlepszy koncentrat stanowi Triple Potency Lecithin.

Aby odtruć organizm z resztek bakterii i oczyścić z toksyn po biegunce, przez kolejne miesiące (tak jak długo żyją przetrwalniki), stosuj szczególnie:
Nopalin -   stosujemy wymiennie z Green Care lub łącznie, AC Zymes, Zenthonic.

oraz przez 2-3 miesiące stosuj Paraprotex wymiennie co 2 miesiące z Pure Yucca lub po zakończeniu kuracji Paraprotex-em, włącz Pure Yucca - kuracja.
Podczas kuracji warto wypłukiwać toksyny z organizmu podając Ocean 21 lub Spirulina Chlorella.

 

Przez 2-4 miesiące stosuj dawki lecznicze w.w. produktów, a dalej profilaktyczne. W ciągu tych kilku miesięcy kuracji, stosuj odpowiednie żywienie, wymagane w chorobach i  po  infekcji i przywracaj pilnie przyjazną mikroflorę, odtruwające wątrobę oraz przywracające homeostazę w całym organizmie.

 

Green Care (lucerna siewna - Alfalfa)  – „wielki uzdrowiciel”

Lucerna (alfalfa) W medycynie ludowej od dawna wykorzystywano niezwykłe właściwości lucerny (Medicago sativa), powszechnie kojarzonej raczej z rośliną pastewną. Obecnie badania naukowe potwierdzają, że części lucerny znajdujące się nad ziemią, a zwłaszcza jej liście, zawierają znaczne ilości beta karotenu, witamin B, C, D, E i witaminy K oraz soli mineralnych: potasu, żelaza, wapnia i fosforu. Te dwa ostatnie składniki są bardzo pożyteczne dla kości i zębów rozwijającego się organizmu. Dzięki wysokiej zawartości chlorofilu - jednego z czterech znanych w przyrodzie najsilniejszych fitozwiązków przeciwnowotworowych, lucerna ma także działanie odtruwające i znakomicie działające na układ trawienia: jelita, odbyt, żołądek i przełyk.

Angielska nazwa lucerny - alfalfa - to słowo pochodzenia arabskiego. Znaczy ojciec i prawdopodobnie ma związek z jej nadzwyczajnym działaniem wzmacniającym.

Z sukcesem można ją stosować przy ostrych i przewlekłych zaburzeniach trawienia. Pomaga we  wzdęciach, wrzodach, Helicobacter pylori i braku apetytu, ponieważ, podobnie jak surowa kapusta, jest bogata w witaminę U. Alkalizujące właściwości lucerny wykorzystuje się przy wrzodach trawiennych powstających w miejscach, w których błona śluzowa traci odporność na trawiące działanie kwasów żołądkowych (w przełyku, żołądku lub w jelicie). Działanie to wspiera węglan magnezu, często dodawany do nowoczesnych preparatów. Lucerna zawiera też substancje przeciwgrzybicze - korzystne przy drożdżakach (candida), dlatego wzmacnia działanie bakterii Acidophilus - prawidłowej mikroflory jelit. Lucerna jest dobrym, naturalnym środkiem przeczyszczającym, moczopędnym i obniżającym gorączkę. Poznano również jej znakomite działanie przy powiększeniu tarczycy (wole). Lucerna wspomaga wchłanianie i przyswajanie węglowodanów, białka, wapnia, żelaza i innych pierwiastków śladowych.

Szczególnie korzystnie działa na osoby w starszym wieku. Zwiększa siłę życiową, wydolność fizyczną, zapewnia lepszy sen. Lucerna  działa pozytywnie w ostrym i przewlekłym zapaleniu pęcherza moczowego lub prostaty, zmniejsza też bóle reumatyczne i wspomaga laktację (wydzielanie mleka). Swoje działanie rozwija powoli, ale jest ono gruntowne. Osobom, które często miewają krwotoki z nosa, może pomóc witamina K, zawarta w wyciągu z lucerny. Długo trwająca biegunka może być jednym z objawów niedoboru witaminy K.

Lucerna zawiera witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, które akumulują się w organizmie. Dlatego też zaleca się, aby po okresie 2-3 miesięcy zrobić miesięczną przerwę w stosowaniu produktu.

Wskazania:

- wrzody żołądka i dwunastnicy,
- gazy i wzdęcia,
- zaparcia,
- choroby jelit,
- pasożyty jelit,
- choroby prostaty,

- zatrucia pokarmowe,

- zapalenie pęcherza moczowego i dróg moczowych,

- zgaga, refluks,

- odkwaszanie organizmu, wskazana w acidozie, zakwaszeniu,

- wskazana w kuracjach oczyszczających, przeciwgrzybiczych, przeciwpasozytniczych.

Z doświadczeń naszych klubowiczów:

 

Eugeniusz

 

Więcej na temat wrzodów trawiennych i helicobacter pylori>>

 

Pomoc Noni - Choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita>>

 

 

Opracowano na podst.:

1. G. Virella, Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wydanie I polskie pod redakcją  Piotra B. Heczko. Wyd. Medyczne Urban&Partner, Wrocław 2000.
2. Władysław T. Dobrzański, Zarys Mikrobiologii dla farmaceutów. PZWL, Warszawa 1980.
3. B. Mach, K. Ulewicz, Zarys Kliniki Chorób Zakaźnych i Tropikalnych. Tom I. Wyd. AM im. Mikołaja Kopernika w Krakowie, Kraków 1986.
4. Małgorzata Miktus, Wrzody trawienne, choroba sezonowa, Calinews IX 2003
5. G. L. Bongiovanni, Kompendium gastroenterologii klinicznej. PZWL, Warszawa Warszawa1988.
6. W. Brühl, R. Brzozowski, Vademecum lekarza ogólnego. PZWL, 1983.
7. W. Januszewicz, F. Kokot (red.), Interna, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, tom I, ss.
8. A. Szczeklik (red.), Choroby wewnętrzne, Kraków, Medycyna Praktyczna, ss. 779–785, t. I, 2005,451–465,

 

 

Jesteś zainteresowany zakupem suplementów z rabatem tutaj>>

 

Cennik>>

 

Kontakt ze mną tutaj>>

 

 

Treści umieszczane w tym serwisie służą wyłącznie do celów informacyjnych, a nie do stawiania diagnozy, rozpoznawania czy sugerowania sposobów traktowania różnych chorób. Stan zdrowia i wszelkie jego zaburzenia winny być konsultowane z właściwymi służbami medycznymi. Nie jest naszym celem udzielanie medycznych porad i zalecanie środków.

Wstecz