Niewidzialni zabójcy pasożyty wewnątrz nas
Lamblie Owsiki Tasiemiec Glista Przywry Tęgoryjec Epilepsja Autyzm Zespół Aspergera Włosogłówka Borelioza
Opinie i doświadczenia pacjentów
Pasożyty człowieka - Lamblioza (lamblie)
Robaki (Vermes) – w zoologii, przestarzały termin określający wyróżniany dawniej w systematyce organizmów typ bezkręgowców, który zawierał robaki płaskie (płazińce) i robaki obłe (obleńce), a także wstężniaki i pierścienice. W większości przypadków są to pasożyty, np. tasiemce, owsiki, glisty ludzkie, pijawki.
Robaki - pasożyty - różnią się od innych chorobotwórczych czynników biologicznych wieloma cechami, a choroby przez nie wywoływane nazywane są chorobami pasożytniczymi lub inwazyjnymi. Wywołują je robaki płaskie lub robaki obłe. Zagrożenie pasożytującymi robakami jest powszechne na całym świecie, ale czynniki klimatyczne i inne okoliczności powodują przewagę określonych pasożytów na pewnych obszarach. Większość robaków pasożytujących na ludziach umiejscawia się w przewodzie pokarmowym, a ich rozprzestrzenianiu się sprzyjają złe warunki sanitarne oraz zanieczyszczenie żywności i wody ich jajami.
Giardia lamblia jest pierwotniakiem i występuje jako trofozoit i cysta. Pod mikroskopem można zauważyć, że trofozoit jest dwustronnie symetryczny, ma dwa wyraźne jądra i cztery pary wici wychodzących z ciałek podstawowych pomiędzy jądrami. Pierwotniak ten jest spłaszczony i ma wklęsłą przyssawkę brzuszną, używaną do przyczepiania się do powierzchni jelitowych komórek nabłonkowych. Jest wielkości dwukrotnie większej od krwinki czerwonej. Rozmnaża się bezpłciowo, przez podział podłużny.
Ten pierwotniak z grupy wiciowców (spokrewniony z innymi wiciowcami z supergrupy Excavata – eugleninami, świdrowcami i in.), wywołuje jedną z najczęściej występujących chorób pasożytniczych u ludzi, psów i kotów – giardiozę.
Przyczepiony specjalną przyssawką, pasożytuje u ssaków na komórkach nabłonkowych m.in. jelita, pęcherzyka żółciowego. Może też zagnieździć się w trzustce, wątrobie.
Giardia lamblia jest pasożytem z rodziny wiciowców, powszechnie występującym w umiarkowanych szerokościach geograficznych, tak samo często w krajach wysoko rozwiniętych jak i rozwijających się. Ogniska bardziej agresywnych odmian zostały zidentyfikowane w Rosji, w basenie Morza Śródziemnego i Azji centralnej. Najczęstszym sposobem zakażenia jest picie skażonej wody. Cysty tego pasożyta mogą przetrwać w wodzie do 3 miesięcy. Giardia lamblia oporne są na chlor! Zakażenie częściej występuje u dzieci niż u dorosłych.
Odkrywcą LAMBLII tego "niepozornego" pasożyta był badacz nazwiskiem Lambl, któremu robaki te zawdzięczają swoją nazwę.
Pasożyt zamieszkuje jelito cienkie. Jest przyczyną złego wchłaniania, zwłaszcza lipidów i rozpuszczalnych w tłuszczach witamin (A,D,E oraz K). Z zakażeniem związane jest również uszkodzenie kosmków.
W przypadku osób z wydolnym układem immunologicznym (odpornościowym) choroba ustępuje zwykle po 4 dniach.
Niedobór witaminy A w organizmie lub znaczne upośledzenie wydzielania kwaśnego soku żołądkowego (to przypadłość osób z grupą krwi A i AB) usposabiają do rozwoju pełnoobjawowej choroby. Ciężkie zakażenie może być przyczyną nietolerancji laktozy. W krańcowych przypadkach, ciężkie odwodnienie może stwarzać zagrożenie życia.
Diagnozowanie
Dawniej w celu wykrycia Giardii przeprowadzano test sznurkowy. Choremu podawano do połknięcia sznurek na końcu którego umieszczano żelatynową kapsułkę. Po rozpuszczeniu się kapsułki i po osiągnięciu dwunastnicy (około 4 godzin od połknięcia) sznurek wyciągano i badano m.in. pod mikroskopem na obecność pasożytów. Obecnie testy wykrywające antygeny Giardia z powodzeniem zastępują test sznurkowy.
Giardiazę diagnozuje się poprzez badania mikroskopowe, serologiczne i enterotesty. Rozpoznanie ustala się po występujących objawach towarzyszących lambliozie, jednak najcenniejsze są badania laboratoryjne. Lambliozę można potwierdzić znajdując w kale cysty lamblii lub obecność antygenu. Cenną informacją może też być badanie kwasowości krwi, które czasie zakażenia lambliami ulega zwiększniu, zakłócając homeostazę organizmu.
Ponieważ cysty wydalane są okresowo w celu wykrycia zakażenia trzeba pobrać do badania mikroskopowego wiele próbek przez okres 8 – 10 dni. Badanie serologiczne wykonuje się za pomocą jednego z wielu testów immunoenzymatycznych lub za pomocą przeciwciał monoklonalnych znakowanych barwnikiem fluorescencyjnym. Treść dwunastniczą można zbadać mikroskopowo (gastroskopia, gastrofiberoskopia). Lekarze zwracają uwagę na niechętne przyjmowanie przez rodziców i samych chorych zlecenia na badanie kału, niedokładne wykonywanie tych badań przez laboratoria oraz zbyt krótki okres czasu w jakim przeprowadzane są badania czyli przez dwa, trzy dni, podczas gdy niektóre z pasożytów, aby zostały wykryte wymagają badania kału przez 8 do 10 dni lub dłużej.
Innym problemem jest opór przed leczeniem przejawiany przez pozostałych członków rodziny, potencjalnie zakażonych. We krwi, co czwartego dziecka stwierdza się wzrost komórek kwasochłonnych - wynik sugerujący zainfekowanie organizmu pasożytami, zatem profilaktyka naturalnych składników zawsze jest wskazana dla poprawy i utrzymania zdrowia na wysokim poziomie. W kale zarażonych, w skutek złej pracy układu trawienia i z powodu braku końcowego trawienie prowadzonego przez "przyjazne bakterie", można odnaleźć nie strawione resztki pokarmów, jak np. tłuszcze, ziarna skrobi, włókna mięsne. Jeśli zauważysz, iż pokarm nie strawiony wydalany jest prawie w całości, rozpocznij walkę z pasożytami stosując zioła. Można wykonać test kontrolny aparatem MOORA.
Zakażenie lambliami już u niemowląt dochodzi do 80%. Należy podkreślić, że ogromnie trudne jest znalezienie jaj czy cyst pasożytów. Na 1000 dzieci zarobaczonych, u których ilość badań wyniosła do 60 razy, a nie jednego badania pacjenta, jaja znaleziono zaledwie u połowy badanych. Dlatego obecnie przeprowadzamy kurację przeciw pasożytom bez pokrycia laboratoryjnego. Zarobaczenie jest powszechne, pasożyty są głównym czynnikiem alergizującym organizm. Czy warto więc tracić czas na szukanie pasożytów?
- Nie ma poprawy tam gdzie ojciec lub któreś z dorastającego rodzeństwa nie przyjmuje leków przeciw owsikom i lambliom, lub tam gdzie nie przestrzega się rygorystycznie zalecanej przez lekarza higieny osobistej.
- Nie ma ustąpienia objawów duszności u dzieci pracowników służby zdrowia: lekarzy, pielęgniarek, ponieważ mają oni stały kontakt z zakażoną bielizną pacjenta. Jedna samiczka owsika wychodząc z kiszki stolcowej rozpada się i uwalnia 20 tysięcy jaj.
Drogi zakażenia
Źródłem zakażenia może być człowiek – nosiciel lub zwierzęta.
Zarażenie lambliami odbywa się poprzez spożycie zanieczyszczonych cystami lamblii owoców, jagód, warzyw, wody jak również przez zainfekowane ręce i przedmioty. Dostając się do przewodu pokarmowego lamblie bardzo szybko mnożą się podrażniając śluzówkę.
W świetle jelita dochodzi do przeobrażenia w bardzo odporne na warunki środowiskowe cysty, które są wydalane z kałem. Cysty te charakteryzują się dużą odpornością na czynniki środowiska zewnętrznego - w wodzie chlorowanej w temperaturze 18°C przeżywają do 3 miesięcy, w wodzie z rzeki lub jeziora do kilku miesięcy, w wilgotnym kale ok. 3 tygodni. Do zakażenia lambliami dochodzi w wyniku połknięcia cyst.
Objawy
Najczęściej zakażenie przebiega bezobjawowo. Objawy ostrego zakażenia występują po 1-3 tyg., są niejednoznaczne i zależne od wieku i stanu wydolności układu immunologicznego (odpornościowego). U dorosłych objawy to: nudności, brak apetytu, gwałtowne, wodniste, sfermentowane stolce o żółtym zabarwieniu, gazy, niewielka gorączka, wzdęcia, kurczowe bóle brzucha, niekiedy w okolicy pęcherzyka żółciowego, bóle głowy, zmęczenie, bezsenność, reakcje uczuleniowe z różnego rodzaju wysypką i stany podgorączkowe. U dzieci zwykle występuje wodnista biegunka.
Zespoły objawowe zależą od głównego umiejscowienia i rozmnażania się pasożyta. Są różne, zależą od wieku i stanu wydolności układu immunologicznego, a także rodzaju szczepu Giardia.
U dzieci - nawracające, przewlekłe bóle brzucha, nasilające się po jedzeniu, częste, okresowe biegunki - zwykle występuje wodnista biegunka, ogólne osłabienie i podżółtaczkowe zabarwienie oczu - to najczęstsze objawy umiejscowienia się lamblii w dwunastnicy i drogach żółciowych dziecka.
U dorosłych nudności, brak apetytu, gwałtowne, wodniste, sfermentowane stolce, wiatry, niewielka gorączka, wzdęcia, kurczowe bóle brzucha, niekiedy w okolicy pęcherzyka żółciowego.
Kał nie zawiera ropy, ani krwi.
W przypadku rozległego zakażenia rozwija się ostra lub przewlekła biegunka, może dojść do gorszego wchłaniania z przewodu pokarmowego a tym samym niedożywienia organizmu i spadku masy ciała, do rozlanych bólów nadbrzusza lub lekkiego zapalenia pęcherzyka żółciowego.
Obecność pasożytów może być również przyczyną pojawiania się dolegliwości na tle alergicznym lub ich nasilania. Wtedy nie należy leczyć samej alergii. Należy sięgnąć do jej przyczyny i oczyszczać organizm z pasożytów i pilnie przywracać prawidłową mikroflorę.
Często zakażenie wątroby lambliami przejawia się w postaci zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia przewodów żółciowych a nawet martwicy wątroby. Również i serce jest narażone na uszkodzenie. Następuje podwyższona pobudliwość czynności serca oraz stonowane bicie serca. Występują zaburzenia systemu nerwowego, w postaci męczenia się, rozdrażnienia lub apatii, płaczliwości, bólów głowy i mięśni, kołatania serca, skoków temperatury, spowolnienia rozwoju u dzieci, zaburzeń w przemianie materii oraz chudnięcia. Można zaobserwować drżenie palców i zwiększoną potliwość. Lamblie mogą się zagnieździć również w trzustce.
Aby wytępić pasożyty, kuracji muszą się poddać wszyscy członkowie najbliższej rodziny chorego oraz domowe zwierzęta!
Profilaktyka
Częste mycie rąk. Gotowanie i filtrowanie wody. Ponieważ jesteśmy w każdej chwili naszego życia narażeni na infestacje pasożytami, należy przynajmniej raz na pół roku systematycznie dokonywać profilaktyki oczyszczania organizmu z pasożytów oraz odtruwania z toksyn>>
Poznaj działanie przeciwmalaryczne i przeciwpasożytnicze - szczególnie w robaczycach - kory białej wierzby - White Willow Bark>>
Poznaj działanie olejku z oregano w produkcie Oregano Oil:
- przeciwbakteryjne
- przeciwwirusowe
- przeciwpasożytnicze
Dieta pomocna w leczeniu
Istotne znaczenie ma dieta z ograniczeniem słodyczy (węglowodanów) i podawanie dużej ilości błonnika, np. jabłka, suszone śliwki.
Odpowiednia dieta będzie sprzyjać neutralizowaniu toksycznych jadów - odchodów pasożytniczych oraz sprzyja szybszemu usuwaniu pasożytów i toksyn w przewodu pokarmowego. Absolutnie nie zaszkodzi a może bardzo wspierać kurację i działać ochronni na śluzówkę, podczas stosowania farmakologicznych leków przeciw pasożytom, które jako skutek uboczny mogą niszczących śluzówkę przewodu pokarmowego i jego mikroflorę. Dlatego wszystkie leki farmakologiczne są dostępne tylko na receptę, aby samodzielnie nikt ich nie stosował na własną rękę. Znane od lat picie soku z kiszonej kapusty, jedzenie kiszonych ogórków suszonych śliwek czy pestek dyni zawsze możesz stosować, gdyż jest to dobra metoda poprawiania mikroflory w przewodzie pokarmowym sprzyjająca usuwaniu pasożytów - nie zaszkodzi, a może wspierać kurację. Na temat diety podczas kuracji więcej tutaj>>
PO LAMBLIACH NIE MA ŚLADU!
"W młodości dużo chorowałem, brałem antybiotyki bez żadnej ochrony w postaci bakterii kwasu mlekowego - lekarz nigdy nie wspominał, aby były konieczne!!!
Mój system immunologiczny był osłabiony, nie zdawałem sobie z tego sprawy, dopóki w wieku 17 lat nie zachorowałem. Dopiero po dwóch miesiącach lekarzom udało się znaleźć przyczynę moich dolegliwości, jakimi były straszne nudności, biegunka, wymioty.
Okazało się, że to LAMBLIOZA. Dostałem oczywiście antybiotyki, po których na chwilę poczułem się troszkę lepiej, lecz przy kontrolnym badaniu okazało się, że wciąż mam LAMBLIE!
I tak przez kolejnych pięć lat leczyłem się antybiotykami, po których czułem się coraz gorzej. W końcu zacząłem szukać w Internecie przyczyny, dlaczego to wszystko tak długo trwa, a ja nie mogę sobie z tym poradzić?
Wtedy znalazłem strony internetowe, z których dowiedziałem się, że kuracje antybiotykowe mogą doprowadzić do grzybicy, a to z kolei do silnego osłabienia organizmu. Każdy z nas pije wodę albo je pokarmy, w których mogą znajdować się jaja lamblii, ale przecież nie każdy jest chory.
Po kuracji kilkoma preparatami, m.in. Paraprotex, AC Zymes, Garlic Caps, Nopalin, Chelated Zinc, C1000 , Ocean 21 wymiennie z Oxy Max, po lambliach nie ma śladu.
Czuję się znacznie lepiej, wróciła mi chęć do życia i skończyły się nudności, które dokuczały mi ponad 5 lat. Teraz pozostało mi tylko kontynuowanie kuracji w celu uzyskania prawidłowej homeostazy i mikroflory w jelitach, ponieważ z grzybicą walczy się długo."
Paweł, lat 23 "CaliNews", Listopad 2005
Skuteczność testów laboratoryjnych na obecność pasożytów, szczególnie w kale, waha się pomiędzy 10% a 40%. Często więc pacjent dostaje negatywny wynik, kiedy w rzeczywistości pasożyta lub jego jaj po prostu nie wykryto w danej próbce. W przypadku lamblii prawie zawsze jest wynik negatywny w badaniu kału, gdyż lamblie zwykle zasiedlają inne obszary niż jelito grube, podobnie jest z pasożytami bytującymi w tkankach miękkich i narządach. Nie ma ich w kale, dotyczy to dużej części przywr, glist i części gatunków tasiemców. Bytują one w narządach wewnętrznych, jak płuca, wątroba, drogi żółciowe lub na narządach, w mięśniach, w mózgu, w gałce ocznej, w układzie krwionośnym (duża część pierwotniaków) lub limfatycznym.
Opinie i doświadczenia pacjentów zobacz tutaj>>
Inwazja robaków jelitowych przyczyną chorób. Lamblia a astma i alergie>>
Immunologia Probiotyki Antybiotyki Grzybica Candida Mykotoksyny Aflatoksyny Gronkowiec Dieta Reakcja Jarisha-Herxheimera Paciorkowiec
Mykotoksyny Klub Calivita Escherichia coli Kanały oczyszczania organizmu Autyzm Zespół Aspergera
