Nie bójmy się osteoporozy!
Najważniejsze substancje aktywne wpływające na strukturę kości
Osteoporoza (łac. osteoporosis, dawna nazwa zrzeszotnienie kości) – charakteryzuje się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury przestrzennej kości oraz zwiększoną podatnością na złamania. Osteoporoza występuje najczęściej u kobiet po menopauzie (osteoporoza pomenopauzalna). Osteoporoza jest uogólnioną chorobą metaboliczną kości, charakteryzującą się niską masą kostną, upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, a w konsekwencji zwiększoną jej łamliwością i podatnością na złamania.
Stanem zmniejszonej, ale jeszcze nie osiągającej wartości patologicznych, gęstości kości jest osteopenia.
Osteoporoza jest nazywana "cichym złodziejem kości". Wbrew powszechnemu przekonaniu osteoporoza nie jest chorobą, która dotyczy wyłącznie osób w podeszłym wieku.
Osteoporoza wtórna jest wynikiem przebytych chorób lub towarzyszących im terapii. Osteoporoza dotyka każdego - bez względu na płeć i wiek.
Chociaż dostępne są różne metody leczenia tej choroby, profilaktyka wciąż jest najważniejszym sposobem redukcji złamań.
Czynniki ryzyka złamań osteoporotycznych:
- nie podlegające modyfikacji: predyspozycje rodzinne, płeć, zaawansowany wiek;
- potencjalnie modyfikowalne: przewlekłe stosowanie kortykosteroidów, palenie tytoniu, picie napojów bezalkoholowych zawierających kwas fosforowy, niedobór estrogenów, przedwczesna menopauza <45 r.ż.), długotrwałe zaburzenia miesiączkowania, niskie spożycie wapnia i witaminy D, alkoholizm, nieodpowiednia aktywność fizyczna (tzn. niedostateczna lub nadmierna). U osób z niskim spożyciem wapnia choroba trzewna może prowadzić do rozwoju osteoporozy z powodu zaburzonej absorpcji wapnia. W rzeczywistości, często pierwszym czynnikiem, który doprowadza do rozpoznania długotrwałej choroby trzewnej, może być złamanie osteoporotyczne.
Podstawowym mechanizmem rozwoju wszystkich przypadków osteoporozy jest zaburzona równowaga pomiędzy resorpcją a tworzeniem kości. Albo resorpcja kości jest nadmierna, albo jej tworzenie jest ograniczone. Osteoblasty odpowiedzialne są za tworzenie kości, podczas gdy resorpcja kości to zadanie dla osteoklastów. Niska szczytowa masa kostna odgrywa ważną rolę w rozwoju osteoporozy. Zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, masa kostna osiąga maksimum pomiędzy 25 a 35 r. Ż. Po tym okresie następuje względna równowaga niszczenia i odbudowy kości. Wraz z wiekiem nasila się intensywność procesów resorpcji kostnej z jednocześnie mniejszą wydajnością jej syntezy. Doprowadza to do stopniowego ubytku masy kostnej.
W profilaktyce osteoporozy niezwykle ważne jest osiągnięcie najwyższej szczytowej masy kostnej poprzez ćwiczenia i właściwe odżywianie w okresie dojrzewania.
Czynniki żywieniowe i hormonalne mają ogromny wpływ na przebudowę kości. Wapń i witamina D to ważne składniki odżywcze, niezbędne do prawidłowego wzrostu kości. Glikokortykoidy zwiększają aktywność osteoklastów, powodując resorpcję kości. Kalcytonina, estrogeny i testosteron, pobudzając aktywność osteoblastów, przyczyniają się do wzrostu masy kostnej. Niedobór estrogenów w okresie menopauzy wywołuje utratę masy kostnej. Podobnie u mężczyzn z wiekiem obniża się poziom testosteronu, co jest związane z ubytkiem masy kostnej w tej grupie.
Aktywność ruchowa to ważny element, decydujący o przebudowie kości. U osób, które są aktywne fizycznie w ciągu życia występuje zmniejszone ryzyko wystąpienia osteoporozy.) przeciwnie, u chorych leżących ryzyko to znacznie wzrasta. Aktywność fizyczna ma największe znaczenie w okresie dojrzewania, najbardziej wpływając na szczytową masę kostną. U osób dorosłych, ruch pomaga zachować masę kostną, może ją również zwiększyć o 1 czy 2%. Zalecane formy aktywności, takie jak: spacer czy jogging, uprawiane trzy razy w tygodniu po trzydzieści minut, zwiększają gęstość mineralną kości oraz zmniejszają ryzyko upadku w wyniku wzmocnienia głównych grup mięśni nóg i grzbietu. Jednak nadmierne ćwiczenia mogą prowadzić do uszkodzenia kości, a w efekcie do zaburzeń jej struktury. W literaturze dostępne są liczne przykłady maratończyków, u których w późniejszym okresie życia doszło do rozwoju osteoporozy.
U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy stosuje się zwykle suplementację wapniem i witaminą D.
Zaleca się również zmianę stylu życia i sposobu odżywiania. Dieta pacjentów ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy powinna zawierać 1500 mg wapnia dziennie. Można go dostarczyć z produktów spożywczych lub z suplementów diety. Jednorazowo organizm przyswoi tylko około 500 mg wapnia, tak więc jego spożycie powinno być rozłożone w ciągu dnia. Kwestia spożycia produktów mlecznych pozostaje - w pewnym stopniu kontrowersyjna, ponieważ niektóre państwa z ich wysokim spożyciem (np. USA, Szwecja) mają jeden z najwyższych wskaźników osteoporozy w świecie. Faktem jest, że nadmierne spożycie produktów mlecznych powoduje zakwaszenie organizmu, co w efekcie wypłukuje wapń z kości - magazynu tego pierwiastka w organizmie. Organizm broni się w ten sposób przed zakwaszeniem.
W jednym z ostatnich badań, które oceniało związek pomiędzy suplementacją wapniem a ryzykiem złamań w populacji osób starszych, zaobserwowano znaczące zmniejszenie ryzyka złamań u pacjentów, którzy przyjmowali suplementy wapnia w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Według najnowszych badań zwiększone spożycie witaminy D u osób starszych zmniejsza liczbę złamań o 25%.
Dostępne są także dowody, które sugerują korzystny wpływ na gęstość kości następujących składników (obok wapnia i witaminy D): magnezu, cynku, miedzi, manganu, krzemu, strontu, kwasu foliowego oraz witamin B6, C i K.
Najważniejsze substancje wpływające na strukturę kości:
Witamina D - obejmuje wszystkie związki steroidowe wykazujące aktywność biologiczną cholekalcyferolu, z których dwie podstawowe fonny to witamina D2 (ergokalcyferol) oraz witamina D3 (cholekalcyferol). Witamina D3 jest wytwarzana w skórze podczas ekspozycji na światło słoneczne, zwłaszcza pod wpływem promieniowania ultrafioletowego B.
Kalcytriol jest aktywną formą witaminy D, powstającą w organizmie. Zwiększa poziom wapnia w osoczu:
l. pobudzając osteoklastyczną resorpcję wapnia z kości;
2. współdziałając z hormonem przytarczyc (3) i nasilając resorpcję zwrotną wapnia w kanalikach nerkowych; zwiększając wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego.
Niedobór witaminy D może wynikać z niewłaściwego odżywiania się połączonego z nieodpowiednią ekspozycją na światło słoneczne; chorób, które ograniczają jej absorpcję; stanów, które zaburzają przekształcanie witaminy D do aktywnych metabolitów, np. w przypadku chorób wątroby czy nerek lub, rzadko, szeregu wrodzonych zaburzeń. Niedobór powoduje zaburzenie mineralizacji kości i prowadzi do takich chorób jak krzywica u dzieci i osteomalacja u osób dorosłych. Może przyczynić się do wystąpienia osteoporozy.
Witamina D jest naturalnie wytwarzana przez ludzki organizm podczas ekspozycji na światło słoneczne. Szerokość geograficzna, pora dnia i roku, warstwa chmur, smog i stosowanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym mają wpływ na ekspozycję na promieniowanie UV i syntezę witaminy D w skórze. Jednak, nadmierna ekspozycja na światło słoneczne, w celu uniknięcia niedoborów witaminy D, niesie inne ryzyko, m.in. rozwoju raka skóry. Niedoborom witaminy D można zapobiec stosując odpowiednią dietę albo suplementy diety. Dodatkowa porcja witaminy D jest również zalecana osobom starszym oraz z ciemną skórą.
Przeciętna dieta w ciągu dnia dostarcza 2,5 µg witaminy D. Zalecane dzienne spożycie (RDA) na tę witaminę wynosi 5 µg. Górna bezpieczna dawka (UL) spożycia witaminy D to 50 µg.
Niedobór witaminy D może być również związany ze zwiększoną podatnością na takie przewlekłe choroby jak: nadciśnienie tętnicze, nowotwory, choroby przyzębia, stwardnienie rozsiane, przewlekłe bóle, zaburzenia procesów poznawczych (m. in. utrata pamięci, splątanie umysłowe) oraz niektóre choroby autoimmunologiczne, np. cukrzycę typu l.
W 2006 r. opublikowano w The Journal of the Ameriean Medieal Association wyniki badań, potwierdzające zależność pomiędzy niedoborem witaminy D a wystąpieniem stwardnienia rozsianego(SM). Autorzy sugerują, że może być to związane z supresyjnym działaniem witaminy D na odpowiedź immunologiczną.
Istnieje wiele doniesień w literaturze medycznej, opublikowanych w latach 1970 - 2007, sugerujących ochronny wpływ aktywnej formy witaminy D w chorobie nowotworowej.
Na podstawie danych z The National Health and Nutrition Examination Survey grupa naukowców stwierdziła, że niskie poziomy witaminy D <17,8 ng/ml) były związane ze wzrostem śmiertelności w populacji ogólnej. W badaniu oceniano wpływ niskich poziomów witaminy D w surowicy krwi na śmiertelność ogólną, liczbę zgonów z przyczyn nowotworowych i sercowo-naczyniowych w grupie reprezentatywnej 13331 Amerykanów powyżej 20 r. Ż. Dane na temat stężeń witaminy D były zbierane przez ponad 6 lat (w latach 1988 - 1994), a dotyczące śmiertelności do 2000 roku.
Wapń - niezbędny do życia element zdrowej diety. Związany z fosforanami w postaci hydroksyapatytu, jest podstawowym składnikiem mineralnym kości i zębów. Według The National Osteoporosis Foundation, we wczesnych latach życia wapń odgrywa istotną rolę w procesie budowy silnych, o dużej gęstości kości. W późniejszym okresie zapewnia utrzymanie zdrowych kości. Około 99% wapnia w organizmie jest zmagazynowane w kościach i zębach. Pozostała ilość pełni w·ustroju inne ważne funkcje np. uczestniczy w procesie egzocytozy, zwłaszcza w uwalnianiu neurotransmiterów i skurczu mięśni. W układzie przewodzącym serca zastępuje sód jako minerał, który depolaryzuje komórkę, wywołując potencjał czynnościowy. Długotrwały niedobór wapnia może doprowadzić do krzywicy i zaburzeń procesu krzepnięcia krwi. U kobiet w okresie menopauzy może być przyczyną powstania osteoporozy, w której dochodzi do zaburzeń struktury kości i zwiększonego ryzyka złamań.
Produkty żywnościowe bogate w wapń:
- zielone warzywa liściaste, fasola, ciecierzyca, brukselka, soja
- owoce - pomarańcze, morele, porzeczki, banany, winogrona
- płatki śniadaniowe
- ryby - sardynki, łosoś, krewetki
- orzechy, otręby
- przyprawy - kminek, kolendra, oregano, nasiona gorczycy
- algi
- ser, kefir, jogurt, tofu.
Wrogowie wapnia
"Wrogami" wapnia są tłuszcze, kwas szczawiowy (obecny np. w szczawiu, rabarbarze, szpinaku, burakach, czekoladzie, kakao i czarnej herbacie, pokrzywie) oraz kwas fitynowy (zawarty w produktach zbożowych - unikaj nadmiaru białego pieczywa i makaronów) jak również leków typu antykoagulanty, sterydy, kortykosterydy, enkorton, leki uspakajające, leki przeciw zgadze i refluksowi oraz antybiotyki.
Lista płynów powodujących największe zakwaszenie organizmu, są to:
1. mleko
2. wódka
2. piwo
3. Coca-Cola
4. 7-Up
5. kawa bezkofeinowa
6. zwykła kawa
7. herbata
8. Coca-Cola
9. kakao
Powyższa lista jest efektem badań, które miały na celu znalezienie głównych sprawców wywoływania stanów zapalnych żołądka doprowadzających do powstania nadżerek, wrzodów, polipów i innych zmian uszkodzonej tkanki z rakiem włącznie.
Jaki wapń jest najlepszy?
Aby wapń był prawidłowo wchłaniany, musi być przyjmowany łącznie z magnezem w odpowiedniej proporcji, tj. - 2:1
Przyjmowanie samego wapnia powoduje zaparcia!
Z przyswajaniem innych, niż organiczna form wapnia i w innej proporcji jest duży kłopot, ponieważ organizm taki wapń może przyswoić tylko w 10%, a z drugiej strony ma poważne trudności z wyrzuceniem z siebie tej nieprzyswajalnej, często toksycznej reszty.
Nadmiar wapnia kwasotwórczego prowadzi do tzw. hiiperkalcemii, czyli zbyt dużej ilości wapnia w krwiobiegu.
Z reguły ilość ta nie powinna przekraczać 1% całego wapnia w organizmie.
Natomiast może się okazać, iż mimo niedoboru wapnia w innym miejscu organizmu, np. w kościach, obecny nadmiar toksycznego wapnia kwasotwórczego istnieje w krwiobiegu. Wtedy toksyczny, tzw. kwasotwórczy wapń odkłada się w stawach dając przyczynę do chorób kostno-stawowych w tym podagra (dna), powoduje próchnicę zębów, osteoporozę. Wytrącany w nerkach, sprzyja tworzeniu się piasku i kamieni.
Podobnie jest z tworzeniem kamieni żółciowych. Zatem należy unikać nadmiaru wapnia kwasotwórczego, którego najwięcej znajduje się w pasteryzowanym mleku, serach oraz w półsyntetycznych produktach mineralnych i multiwitaminach.
Suplementy wapnia są stosowane w profilaktyce i uzupełnianiu niedoborów wapnia. Zalecane dzienne spożycie (RDA) na wapń dla osób dorosłych wynosi 800 mg.
Magnez - jony magnezu są niezbędne w procesach syntezy związków wysokoenergetycznych, kwasów nukleinowych i chromosomów, a zatem są niezbędne komórkom żywych organizmów. To niezwykle istotny element zdrowej diety. Niedobór magnezu u ludzi jest stosunkowo powszechny i związany jest ze zwiększonym ryzykiem rozwoju licznych chorób, takich jak: astma, osteoporoza czy ADHD.
Dorosły organizm ludzki zawiera około 24 g magnezu, z czego 60% znajduje się w kościach, 39% wewnątrzkomórkowo (20% w mięśniach szkieletowych), a tylko l % w płynach zewnątrzkomórkowych. Stężenie magnezu w osoczu krwi może znajdować się w granicach normy (0,7-1,0 mmol/L) nawet w przypadku niedoboru wewnątrzkomórkowego. Nerki są głównym narządem utrzymującym homeostazę magnezu w ustroju. Pierwiastek ten jest wchłaniany w przewodzie pokarmowym, a stopień jego absorpcji wzrasta w przypadku niedoborów w organizmie.
Magnez ułatwia przyswajanie wapnia, jednak niezwykle istotna jest odpowiednia proporcja wapnia do magnezu (ich stosunek powinien wynosić 2: l). Nieodpowiednie spożycie białek (niskie lub nadmierne), fosforany, fityniany i wysoka zawartość tłuszczu wpływają negatywnie na jego biodostępność. Przyswojony z diety magnez jest w dużym stopniu wydalany przez nerki, chociaż nadmiar "podanego doustnie" magnezu jest wydalany z kałem.
Przyprawy, orzechy, zboża, kawa, kakao, herbata i warzywa (zwłaszcza zielone liściaste) są bogatym źródłem magnezu. Obserwowane niskie spożycie magnezu w diecie w krajach zachodnich, w porównaniu do wcześniejszych pokoleń, może być efektem rafinacji żywności i nowoczesnych metod nawożenia.
Zalecane dzienne spożycie (RDA) na magnez powinno wynosić 375 mg.
Kto powinien uzupełniać dietę w wyżej wymienione składniki ?
- każdy potrzebuje profilaktyki (obecnie szacuje się, że ponad 200 milionów osób na świecie cierpi z powodu osteoporozy);
- osoby z wysokim ryzykiem osteoporozy;
- osoby z osteopenią i osteoporozą.
Dr n. med. Tomislav Majic, NUTRITlON & HEALTH ROCZNIK 12, Nr 6 (49), GRUDZIEŃ 2009
Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2
budowniczy kości
Powszechnie wiadomo, że nasz organizm potrzebuje wapnia i magnezu, aby budować i zachować prawidłowy stan uzębienia oraz kośćca. Wyniki badań naukowych potwierdzają, że wapń - szczególnie w połączeniu z witaminą O - może chronić przed osteoporozą. Jeśli nie jesteś w stanie dostarczyć z dietą odpowiedniej ilości wapnia, może być wskazane przyjmowanie suplementu z dodatkiem tego makroelementu.
Poniżej przedstawiamy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania na temat utrzymania prawidłowej struktury zdrowych kości, udzielone przez specjalistę ortopedii - prof. dr n. med. Miloslava JANOVEC.
- Co może wpłynąć na stan naszych kości?
• Zwiększone ryzyko osłabienia układu kostnego może wystąpić u osób palących papierosy, spożywających nadmierne ilości alkoholu, czarnej kawy, jak również napojów zawierających kwas fosforowy np. cocacola. Niedożywienie, niskobiałkowa dieta oraz siedzący tryb życia również mogą mieć negatywny wpływ na kondycję naszych kości, co ostatecznie może przyczynić się do powstania osteoporozy - choroby uważanej dziś za jedną z najbardziej rozpowszechnionych.
- Jakie są objawy osteoporozy?
• Osteoporozie nie towarzyszą widoczne, zewnętrzne objawy oraz ból. Jednak złamania kości lub pęknięcia mogą być pierwszym sygnałem ostrzegawczym, by przeprowadzić niezbędne badania diagnostyczne mające na celu rozpoznanie i ewentualne leczenie tej choroby.
- W jaki sposób można zapobiegać osteoporozie?
• Jak wynika z ostatnich wytycznych dotyczących zapobiegania i leczenia osteoporozy, niezbędne jest przyjmowanie wapnia z dodatkiem witaminy 03, Niedobór witaminy O, spotykany np. u osób starszych, znacznie pogarsza wchłanianie tego składnika. Wraz z wiekiem produkcja witaminy O w skórze radykalnie spada. Ponadto, istnieje niewiele produktów żywnościowych bogatych w witaminę O.
- Osteoporoza jest postrzegana prawie wyłącznie jako choroba kobiet. Czy to prawda?
• Nie tylko kobiety, ale również mężczyźni cierpią na osteoporozę, chociaż rzeczywiście są oni na nią mniej podatni. Liczba mężczyzn zapadających na tę chorobę jest znacznie niższa. Reasumując, na 3 kobiety z osteoporozą przypada 1 mężczyzna cierpiący na tę chorobę.
- Co może Pan polecić, by zapobiec osteoporozie?
• Najbardziej skuteczną metodą zapobiegania osteoporozie jest zbilansowana, urozmaicona dieta, bogata w wapń i magnez . Ważny jest także aktywny tryb życia. Niestety, zdarzają się takie sytuacje w życiu, w których trudno jest przestrzegać tych wszystkich zaleceń (np. nietolerancja laktozy, radykalne długotrwałe kuracje odchudzające czy menopauza, w trakcie której zachodzące zmiany hormonalne powodują obniżenie masy kości). W takich przypadkach dobrze jest wybrać wysokiej jakości suplement diety. W tym roku CaliVita® wprowadzi ulepszoną formułę Strong Bones Plus, wzbogaconą o wspomnianą powyżej witaminę O. Strong Bones Plus zawiera wapń, magnez i witaminę 03, dzięki czemu suplement ten spełnia wszelkie ogólne wymogi współczesnej profilaktyki osteoporozy.
- W jaki sposób przyjmować Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2
• Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2 zawiera 500 mg wapnia w 2 tabletkach; zgodnie z tym zalecam profilaktycznie przyjmowanie 2- 4 tabletek dziennie, najkorzystniej wieczorem, przed snem lub według wskazań lekarza prowadzącego. Ponadto sugeruję, by przyjmować ten preparat regularnie. Walka z osteoporozą przypomina leczenie nadciśnienia, tzn. nie można go przerwać, gdyż mogłoby to spowodować ponowny wzrost wartości ciśnienia. To samo dotyczy osteoporozy.
Ubytek masy kostnej wraz z wiekiem oraz inne czynniki wpływające na osłabienie kości, powodują iż musimy zadbać o ich odpowiednie wsparcie.
W ofercie CaliVita International pojawił się nowy produkt - Strong Bones Plus zawierający wapń, magnez i witaminę D. Składniki te wpływają na utrzymanie prawidłowej struktury kości i zębów. Ponadto witamina D odgrywa istotną rolę we wchłanianiu i wykorzystaniu wapnia.
Kości to podstawa naszego ciała. Niedobór poszczególnych składników budujących kości przyczynia się do zaburzenia mikroarchitektury tkanki kostnej i w konsekwencji do zwiększonej łamliwości. Nie dopuśćmy do osłabienia tak istotnej konstrukcji! Już dziś rozpocznijmy uzupełnianie diety w wapń. magnez i witaminę D oraz starajmy się zwiększyć swoją aktywność fizyczną. Mocne kości zapewnią nam sprawność w każdej sytuacji!
prof. dr n. med. Miloslav JANOVEC
Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2 jest idealnym rozwiązaniem dla osób, które chcą wzmocnić swoje kości!
Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2
Połączenie aż 4 niezwykle ważnych składników:
- wapnia,
- magnezu,
- najaktywniejszej formy witaminy D3 (cholekalcyferolu),
-witaminy K2 (MK-7) w jednym produkcie – Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2 to niedoścignione wsparcie w ochronie zdrowia!
Witamina K2 kluczowa dla mocnych kości i nie tylko
Z pewnością wiesz, że kości do prawidłowego wzrostu i funkcjonowania potrzebują wapnia, magnezu oraz witaminy D. Najnowsze badania udowodniły, że niezbędna jest im również odpowiednia podaż witaminy K, która nie tylko wspomaga krzepnięcie krwi, ale także wpływa na prawidłowy metabolizm kości.
Witamina K:
- Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) potwierdził, że witamina K jest niezbędna do utrzymania odpowiedniego stanu kości;
- przy udziale witaminy K2 osteokalcyna (białko tkanki kostnej) przekształcana jest do karboksyosteokalcyny, której rolą jest dostarczenie jonów wapnia oraz wiązanie ich z matrycą hydroksyapatytu, zwiększając siłę i budując masę kostną;
- pobudza mineralizację i korzystnie wpływa na strukturę kolagenową kości;
- dba o właściwą gęstość mineralną kości, ograniczając ryzyko złamań;
- naturalna witamina K2 w postaci MK-7 charakteryzuje się doskonałym wchłanianiem, długo utrzymuje się w organizmie (okres półtrwania wynosi 72 godziny), ma zdolność do akumulacji we krwi oraz wystarczy jej niewielka ilość, by efektywnie działać.
Witamina K2 (MK-7) wpływa na prawidłowe wchłanianie wapnia. Ułatwia jego wchłanianie tam, gdzie potrzebny jest w organizmie (kości, zęby), natomiast przeciwdziała osadzaniu się go w naczyniach krwionośnych. Warto więc suplementować wapń i witaminę K2 (MK-7).
Super mocne, zdrowe kości, stawy i zęby
Calcium Magnesium PLUS
Substancje aktywne – 1 kapsułka
Wapń ............................................... 250 mg
Magnez ............................................ 125 mg
Witamina D3 ..................................... 2,5 μg
Witamina K2.......................................45 µg
Sposób użycia: 2 - 4 kapsułki dziennie na noc.
Więcej na temat witaminy D: Do czego potrzebna jest witamina D>>
Suplementy ważne w profilaktyce oraz pomocne w osteoporozie, osteopeni:
Wapń i magnez w preparatach
Wiele preparatów multiwitaminowych w swoim składzie zawiera potrzebne witaminy i minerały, w tym również wapń z magnezem w odpowiedniej proporcji 2:1. Preparaty te zawierają również wyciągi z roślin. Dodatek wyciągów roślinnych powoduje, że doskonale regulują procesy wewnętrzne organizmu i są dostosowane dla osób w zależności od wieku lub grupy krwi. Korzyści z zażywania tych suplementów to wzmocnienie organizmu, większa odporność, siła i witalność.
Do suplementów zawierających w swoim składzie wapń z magnezem w odpowiedniej proporcji 2:1 należą:
Calcium Magnesium Plus z witaminą D i witaminą K2 (MK-7) - wapń, magnez, witamina D-3, witamina K-2(MK-7)
Produkty zakwaszające i alkalizujące organizm>>
Menopauza - nie bój się zmian!
NAJWAŻNIEJSZE SUBSTANCJE AKTYWNE WPŁYWAJĄCE NA STRUKTURĘ KOŚCI
Osteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się obniżoną gęstością mineralną kości (BMD), zaburzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, a w konsekwencji zwiększoną podatnością na złamania. Chociaż dostępne są różne metody leczenia tej choroby, profilaktyka wciąż jest najważniejszym sposobem redukcji złamań. Ze względu na czynniki hormonalne, osteoporoza częściej dotyczy kobiet (zwłaszcza w okresie menopauzalnym), niż mężczyzn.
Czynniki ryzyka złamań osteoporotycznych można podzielić na:
§ nie podlegające modyfikacji: predyspozycje rodzinne, płeć, zaawansowany wiek;
§ potencjalnie modyfikowalne: przewlekłe stosowanie kortykosteroidów, palenie tytoniu, picie napojów bezalkoholowych zawierających kwas fosforowy, niedobór estrogenów, przedwczesna menopauza <45 r.ż.), długotrwałe zaburzenia miesiączkowania, niskie spożycie wapnia i witaminy D, alkoholizm, nieodpowiednia aktywność fizyczna (tzn. niedostateczna lub nadmierna). U osób z niskim spożyciem wapnia choroba trzewna może prowadzić do rozwoju osteoporozy z powodu zaburzonej absorpcji wapnia. W rzeczywistości, często pierwszym czynnikiem, który doprowadza do rozpoznania długotrwałej choroby trzewnej, może być złamanie osteoporotyczne.
Podstawowym mechanizmem rozwoju wszystkich przypadków osteoporozy jest zaburzona równowaga pomiędzy resorpcją a tworzeniem kości. Albo resorpcja kości jest nadmierna, albo jej tworzenie jest ograniczone. Osteoblasty odpowiedzialne są za tworzenie kości, podczas gdy resorpcja kości to zadanie dla osteoklastów. Niska szczytowa masa kostna odgrywa ważną rolę w rozwoju osteoporozy. Zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, masa kostna osiąga maksimum pomiędzy 25 a 35 r. Ż. Po tym okresie następuje względna równowaga niszczenia i odbudowy kości. Wraz z wiekiem nasila się intensywność procesów resorpcji kostnej z jednocześnie mniejszą wydajnością jej syntezy. Doprowadza to do stopniowego ubytku masy kostnej. W profilaktyce osteoporozy niezwykle ważne jest osiągnięcie najwyższej szczytowej masy kostnej poprzez ćwiczenia i właściwe odżywianie w okresie dojrzewania.
Czynniki żywieniowe i hormonalne mają ogromny wpływ na przebudowę kości. Wapń i witamina D to ważne składniki odżywcze, niezbędne do prawidłowego wzrostu kości. Glikokortykoidy zwiększają aktywność osteoklastów, powodując resorpcję kości. Kalcytonina, estrogeny i testosteron, pobudzając aktywność osteoblastów, przyczyniają się do wzrostu masy kostnej. Niedobór estrogenów w okresie menopauzy wywołuje utratę masy kostnej. Podobnie u mężczyzn z wiekiem obniża się poziom testosteronu, co jest związane z ubytkiem masy kostnej w tej grupie.
Aktywność ruchowa to ważny element, decydujący o przebudowie kości. U osób, które są aktywne fizycznie w ciągu życia występuje zmniejszone ryzyko wystąpienia osteoporozy.) przeciwnie, u chorych leżących ryzyko to znacznie wzrasta. Aktywność fizyczna ma największe znaczenie w okresie dojrzewania, najbardziej wpływając na szczytową masę kostną. U osób dorosłych, ruch pomaga zachować masę kostną, może ją również zwiększyć o 1 czy 2%. Zalecane formy aktywności, takie jak: spacer czy jogging, uprawiane trzy razy w tygodniu po trzydzieści minut, zwiększają gęstość mineralną kości oraz zmniejszają ryzyko upadku w wyniku wzmocnienia głównych grup mięśni nóg i grzbietu. Jednak nadmierne ćwiczenia mogą prowadzić do uszkodzenia kości, a w efekcie do zaburzeń jej struktury. W literaturze dostępne są liczne przykłady maratończyków, u których w późniejszym okresie życia doszło do rozwoju osteoporozy.
U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy stosuje się zwykle suplementację wapniem i witaminą D.
Zaleca się również zmianę stylu życia i sposobu odżywiania. Dieta pacjentów ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy powinna zawierać 1500 mg wapnia dziennie. Można go dostarczyć z produktów spożywczych lub z suplementów diety. Jednorazowo organizm przyswoi tylko około 500 mg wapnia, tak więc jego spożycie powinno być rozłożone w ciągu dnia. Kwestia spożycia produktów mlecznych pozostaje - w pewnym stopniu kontrowersyjna, ponieważ niektóre państwa z ich wysokim spożyciem (np. USA, Szwecja) mają jeden z najwyższych wskaźników osteoporozy w świecie. Niektórzy żywieniowcy podkreślają, że nadmierne spożycie produktów mlecznych powoduje zakwaszenie organizmu, co w efekcie wypłukuje wapń z kości.
W jednym z ostatnich badań, które oceniało związek pomiędzy suplementacją wapniem a ryzykiem złamań w populacji osób starszych, zaobserwowano znaczące zmniejszenie ryzyka złamań u pacjentów, którzy przyjmowali suplementy wapnia w porównaniu z grupą otrzymującą placebo. Według naj nowszych badań zwiększone spożycie witaminy D u osób starszych zmniejsza liczbę złamań o 25%.
Dostępne są także dowody, które sugerują korzystny wpływ na gęstość kości następujących składników (obok wapnia i witaminy D): boronu, magnezu, cynku, miedzi, manganu, krzemu, strontu, kwasu foliowego oraz witamin B6, C i K.
Najważniejsze substancje aktywne, wpływające na strukturę kości:
Witamina D - obejmuje wszystkie związki steroidowe wykazujące aktywność biologiczną cholekalcyferolu, z których dwie podstawowe fonny to witamina D2 (ergokalcyferol) oraz witamina D3 (cholekalcyferol). Witamina D3 jest wytwarzana w skórze podczas ekspozycji na światło słoneczne, zwłaszcza pod wpływem promieniowania ultrafioletowego B.
Kalcytriol jest aktywną formą witaminy D, powstającą w organizmie. Zwiększa poziom wapnia w osoczu:
l. pobudzając osteoklastyczną resorpcję wapnia z kości;
2. współdziałając z hormonem przytarczyc (3) i nasilając resorpcję zwrotną wapnia w kanalikach nerkowych; zwiększając wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego.
Niedobór witaminy D może wynikać z niewłaściwego odżywiania się połączonego z nieodpowiednią ekspozycją na światło słoneczne; chorób, które ograniczają jej absorpcję; stanów, które zaburzają przekształcanie witaminy D do aktywnych metabolitów, np. w przypadku chorób wątroby czy nerek lub, rzadko, szeregu wrodzonych zaburzeń. Niedobór powoduje zaburzenie mineralizacji kości i prowadzi do takich chorób jak krzywica u dzieci i osteomalacja u osób dorosłych. Może przyczynić się do wystąpienia osteoporozy.
Witamina D jest naturalnie wytwarzana przez ludzki organizm podczas ekspozycji na światło słoneczne. Szerokość geograficzna, pora dnia i roku, warstwa chmur, smog i stosowanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym mają wpływ na ekspozycję na promieniowanie UV i syntezę witaminy D w skórze. Jednak, nadmierna ekspozycja na światło słoneczne, w celu uniknięcia niedoborów witaminy D, niesie inne ryzyko, m.in. rozwoju raka skóry. Niedoborom witaminy D można zapobiec stosując odpowiednią dietę albo suplementy diety. Dodatkowa porcja witaminy D jest również zalecana osobom starszym oraz z ciemną skórą.
Przeciętna dieta w ciągu dnia dostarcza 2,5 µg witaminy D. Zalecane dzienne spożycie (RDA) na tę witaminę wynosi 5 µg. Górna bezpieczna dawka (UL) spożycia witaminy D to 50 µg.
Niedobór witaminy D może być również związany ze zwiększoną podatnością na takie przewlekłe choroby jak: nadciśnienie tętnicze, nowotwory, choroby przyzębia, stwardnienie rozsiane, przewlekłe bóle, zaburzenia procesów poznawczych (m. in. utrata pamięci, splątanie umysłowe) oraz niektóre choroby autoimmunologiczne, np. cukrzycę typu l.
W 2006 r. opublikowano w The Journal of the Ameriean Medieal Association wyniki badań, potwierdzające zależność pomiędzy niedoborem witaminy D a wystąpieniem stwardnienia rozsianego(SM). Autorzy sugerują, że może być to związane z supresyjnym działaniem witaminy D na odpowiedź immunologiczną.
Istnieje wiele doniesień w literaturze medycznej, opublikowanych w latach 1970 - 2007, sugerujących ochronny wpływ aktywnej formy witaminy D w chorobie nowotworowej.
Na podstawie danych z The National Health and Nutrition Examination Survey grupa naukowców stwierdziła, że niskie poziomy witaminy D <17,8 ng/ml) były związane ze wzrostem śmiertelności w populacji ogólnej. W badaniu oceniano wpływ niskich poziomów witaminy D w surowicy krwi na śmiertelność ogólną, liczbę zgonów z przyczyn nowotworowych i sercowo-naczyniowych w grupie reprezentatywnej 13331 Amerykanów powyżej 20 r. Ż. Dane na temat stężeń witaminy D były zbierane przez ponad 6 lat (w latach 1988 - 1994), a dotyczące śmiertelności do 2000 roku.
Wapń - niezbędny do życia element zdrowej diety. Związany z fosforanami w postaci hydroksyapatytu, jest podstawowym składnikiem mineralnym kości i zębów. Według The National Osteoporosis Foundation, we wczesnych latach życia wapń odgrywa istotną rolę w procesie budowy silnych, o dużej gęstości kości. W późniejszym okresie zapewnia utrzymanie zdrowych kości. Około 99% wapnia w organizmie jest zmagazynowane w kościach i zębach. Pozostała ilość pełni w·ustroju inne ważne funkcje np. uczestniczy w procesie egzocytozy, zwłaszcza w uwalnianiu neurotransmiterów i skurczu mięśni. W układzie przewodzącym serca zastępuje sód jako minerał, który depolaryzuje komórkę, wywołując potencjał czynnościowy. Długotrwały niedobór wapnia może doprowadzić do krzywicy i zaburzeń procesu krzepnięcia krwi. U kobiet w okresie menopauzy może być przyczyną powstania osteoporozy, w której dochodzi do zaburzeń struktury kości i zwiększonego ryzyka złamań.
Suplementy wapnia są stosowane w profilaktyce i uzupełnianiu niedoborów wapnia. Zalecane dzienne spożycie (RDA) na wapń dla osób dorosłych wynosi 800 mg.
Magnez - jony magnezu są niezbędne w procesach syntezy związków wysokoenergetycznych, kwasów nukleinowych i chromosomów, a zatem są niezbędne komórkom żywych organizmów. To niezwykle istotny element zdrowej diety. Niedobór magnezu u ludzi jest stosunkowo powszechny i związany jest ze zwiększonym ryzykiem rozwoju licznych chorób, takich jak: astma, osteoporoza czy ADHD.
Dorosły organizm ludzki zawiera około 24 g magnezu, z czego 60% znajduje się w kościach, 39% wewnątrzkomórkowo (20% w mięśniach szkieletowych), a tylko l % w płynach zewnątrzkomórkowych. Stężenie magnezu w osoczu krwi może znajdować się w granicach normy (0,7-1,0 mmol/L) nawet w przypadku niedoboru wewnątrzkomórkowego. Nerki są głównym narządem utrzymującym homeostazę magnezu w ustroju. Pierwiastek ten jest wchłaniany w przewodzie pokarmowym, a stopień jego absorpcji wzrasta w przypadku niedoborów w organizmie.
Magnez ułatwia przyswajanie wapnia, jednak niezwykle istotna jest odpowiednia proporcja wapnia do magnezu (ich stosunek powinien wynosić 2: l). Nieodpowiednie spożycie białek (niskie lub nadmierne), fosforany, fityniany i wysoka zawartość tłuszczu wpływają negatywnie na jego biodostępność. Przyswojony z diety magnez jest w dużym stopniu wydalany przez nerki, chociaż nadmiar "podanego doustnie" magnezu jest wydalany z kałem.
Przyprawy, orzechy, zboża, kawa, kakao, herbata i warzywa (zwłaszcza zielone liściaste) są bogatym źródłem magnezu. Obserwowane niskie spożycie magnezu w diecie w krajach zachodnich, w porównaniu do wcześniejszych pokoleń, może być efektem rafinacji żywności i nowoczesnych metod nawożenia.
Zalecane dzienne spożycie (RDA) na magnez powinno wynosić 375 mg.
Kto powinien uzupełniać dietę w wyżej wymienione składniki aktywne?
§ każdy potrzebuje profilaktyki (obecnie szacuje się, że ponad 200 milionów osób na świecie cierpi z powodu osteoporozy);
§ osoby z wysokim ryzykiem osteoporozy;
§ osoby z osteopenią i osteoporozą.
§
Dr Tomislav Majic Lek. med. NUTRITlON & HEALTH
ROCZNIK 12, Nr 6 (49) • CALlVITA® INTERNATIONAL - POLSKA • GRUDZIEŃ 2009
Piśmiennictwo:
1. Prince, RL, A Devine and SS Dhałiwal (2006). "Effects ot Calcium Supplementation on Clinical Fractures and Bone Structure:
Results of a 5-Year, Double-Blind, Placebo-Controlled Trial in Elderly Women". Archives ot Internal Medicine 166: 869-875.
2. Kessler, George J.,The Bone Density Diet, 2000.lSBN 0-345-43284-3.
3. Gaby, Alan R.,Preventing and Reversing Osteoporosis, ISBN 0-7615-0022-7.
4. Munger Kl. , Levin, L1,Hollis BW , Howard, NS , Ascherio A (2006). "Serum 25-hydroxyvitamin D levels and risk ot multiple sclerosis". Journal ot the American Medical Association 296 (23): 2832-2838.
5. Melamed Ml, Michos ED, Post W, Astor B (August 2008). "25-hydroxyvitamin D levels and the risk ot mortality in the general population".Arch.lntern. Med. 168 (15): 1629-37.
6. Dawson-Hughes B, Harris SS, Krall EA, Dallal GE (19971. "Effect ot calcium and vitamin D supplementation on bone density in men and women 65 years ot age or older". N. Engl. J. Med. 337 (10): 670-6.
7. Jackson RD, laCroix Al, Gass M, et aj. (2006). "Calcium plus vitamin D supplementation and the risk ot fractures". N. Engl.
J. Med. 354 (7): 669-83.
8. University ot Maryland Medical Center. Magnesium.
9. Cooper C, Campion G, Melton lJ 3rd. Hip tractures in the elderly: a world-wide projection. Osteoporos lnt. 1992 Nov;2(6):285-9.
Strong Bones Plus, oprócz wapnia i magnezu zawiera także witaminę D3.
Strong Bones PLUS
Budowniczy kości
Powszechnie wiadomo, że nasz organizm potrzebuje wapnia i magnezu, aby budować i zachować prawidłowy stan uzębienia oraz kośćca. Wyniki badań naukowych potwierdzają, że wapń - szczególnie w połączeniu z witaminą O - może chronić przed osteoporozą. Jeśli nie jesteś w stanie dostarczyć z dietą odpowiedniej ilości wapnia, może być wskazane przyjmowanie suplementu z dodatkiem tego makroelementu.
Poniżej przedstawiamy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania na temat utrzymania prawidłowej struktury zdrowych kości, udzielone przez specjalistę ortopedii - prof. dr n. med. Miloslava JANOVEC.
• Co może wpłynąć na stan naszych kości?
• Zwiększone ryzyko osłabienia układu kostnego może wystąpić u osób palących papierosy, spożywających nadmierne ilości alkoholu, czarnej kawy, jak również napojów zawierających kwas fosforowy np. cocacola. Niedożywienie, niskobiałkowa dieta oraz siedzący tryb życia również mogą mieć negatywny wpływ na kondycję naszych kości, co ostatecznie może przyczynić się do powstania osteoporozy - choroby uważanej dziś za jedną z najbardziej rozpowszechnionych.
- Jakie są objawy osteoporozy?
• Osteoporozie nie towarzyszą widoczne, zewnętrzne objawy oraz ból. Jednak złamania kości lub pęknięcia mogą być pierwszym
sygnałem ostrzegawczym, by przeprowadzić niezbędne badania diagnostyczne mające na celu rozpoznanie i ewentualne leczenie tej choroby.
• W jaki sposób można zapobiegać osteoporozie?
• Jak wynika z ostatnich wytycznych dotyczących zapobiegania i leczenia osteoporozy, niezbędne jest przyjmowanie wapnia z dodatkiem witaminy 03, Niedobór witaminy O, spotykany np. u osób starszych, znacznie pogarsza wchłanianie tego składnika. Wraz z wiekiem produkcja witaminy O w skórze radykalnie spada. Ponadto, istnieje niewiele produktów żywnościowych bogatych w witaminę O.
• Osteoporoza jest postrzegana prawie wyłącznie jako choroba kobiet. Czy to prawda?
• Nie tylko kobiety, ale również mężczyźni cierpią na osteoporozę, chociaż rzeczywiście są oni na nią mniej podatni. Liczba mężczyzn zapadających na tę chorobę jest znacznie niższa. Reasumując, na 3 kobiety z osteoporozą przypada 1 mężczyzna cierpiący na tę chorobę.
- Co może Pan polecić, by zapobiec osteoporozie?
• Najbardziej skuteczną metodą zapobiegania osteoporozie jest zbilansowana, urozmaicona dieta, bogata w wapń i magnez . Ważny jest także aktywny tryb życia. Niestety, zdarzają się takie sytuacje w życiu,
w których trudno jest przestrzegać tych wszystkich zaleceń (np. nietolerancja laktozy, radykalne długotrwałe kuracje odchudzające czy menopauza, w trakcie której zachodzące zmiany hormonalne powodują obniżenie masy kości). W takich przypadkach dobrze jest wybrać wysokiej jakości suplement diety. W tym roku CaliVita® wprowadzi ulepszoną formułę Strong Bones Plus, wzbogaconą o wspomnianą powyżej witaminę O. Strong Bones Plus zawiera wapń, magnez i witaminę 03, dzięki czemu suplement ten spełnia wszelkie ogólne wymogi współczesnej profilaktyki osteoporozy.
• W jaki sposób przyjmować Strong Bones Plus?
• Strong Sones Plus zawiera 500 mg wapnia w 2 tabletkach; zgodnie z tym zalecam profilaktycznie przyjmowanie 4 tabletek dziennie lub według wskazań lekarza prowadzącego. Ponadto sugeruję, by przyjmować ten preparat regularnie. Walka z osteoporozą przypomina leczenie nadciśnienia, tzn. nie można go przerwać, gdyż mogłoby to spowodować ponowny wzrost wartości ciśnienia. To samo dotyczy osteoporozy.
Ubytek masy kostnej wraz z wiekiem oraz inne czynniki wpływające na osłabienie kości, powodują iż musimy zadbać o ich odpowiednie wsparcie.
W ofercie CaliVita International pojawił się nowy produkt - Strong Bones Plus zawierający wapń, magnez i witaminę D. Składniki te wpływają na utrzymanie prawidłowej struktury kości i zębów. Ponadto witamina D odgrywa istotną rolę we wchłanianiu i wykorzystaniu wapnia.
Strong Bones Plus jest idealnym rozwiązaniem dla osób, które chcą wzmocnić swoje kości!
Kości to podstawa naszego ciała. Niedobór poszczególnych składników budujących kości przyczynia się do zaburzenia mikroarchitektury tkanki kostnej i w konsekwencji do zwiększonej łamliwości. Nie dopuśćmy do osłabienia tak istotnej konstrukcji! Już dziś rozpocznijmy uzupełnianie diety w wapń. magnez i witaminę D oraz starajmy się zwiększyć swoją aktywność fizyczną. Mocne kości zapewnią nam sprawność w każdej sytuacji!
Strong Bones Plus Składniki aktywne – 1 kapsułka |
Wapń ...................... 250 mg |
Magnez ............................... 125mg |
Witamina D3 ............................... 2,5µg |
Sód ........................ 2,5 mg |
Sposób użycia: 1-2 kapsułki dziennie na noc. |
prof. dr n. med. Miloslav JANOVEC